Week 12: different mindset

Ik moet me helemaal anders oriënteren dezer dagen. Waar ik altijd kan bogen op een goede loopconditie, voel ik net dat achteruit gaan. Ik moet geduld oefenen, de enkel en de achillespees rust gunnen.

Het goede loopnieuws is dat ik 1 volledig pijnloos loopje van 6,3 km heb afgewerkt. Het slechte nieuws: dat is de enige looptraining die ik deze week mocht afwerken, en mijn loopconditie gaat ook verder achteruit: een tempo van 12,1 km/u in de hoog-extensieve zone, 't is om bij te wenen. in topvorm is dat 14,5 km/u.

Maar ok, ik ben er wel in geslaagd om mijn gedachten te concentreren op andere frontlinies:
- 150 km gefietst in totaal. Ik fiets deze winter meer dan anders en vooral ook veel buiten (dat heeft ook met het drogere weer te maken natuurlijk),
- 3 keer core stability, en daar merk ik toch dat ik hier en daar al eens oefeningen kan doen die toch ook het enkelgewricht wat onder druk zetten,
- maar vooral ... 3 zwemtrainingen deze week, en dat voelde zo goed. Tijdens de laatste van die 3 trainingen was de opdracht om 14 keer een 100m te zwemmen onder de 2 minuten. En dat ging blijkbaar alsof het niks was. Ik zwom ze alle 14 tussen de 1:49 en 1:56, zonder 1 keer te moeten sprinten.

Kortom, gezien de omstandigheden, een goede trainingsweek.

Volgende dinsdag de laatste infiltratie in het enkelgewricht, en dan maar hopen op gunstige loopevoluties. Alleejup!

week 10 en 11: op en ... terug af

Wat een vervelend seizoensbegin:
in week 10 leek het allemaal beter te gaan met mijn voetblessure. De laatste mankementen gingen aangepakt worden met 3 infiltraties om het kraakbeen terug effen te zetten. De zondag voor de eerste infiltratie liep ik moeiteloos een zalige looptraining van 11,5 km met daarin 3 tempokilometers. Ik liep op wolkjes en het voelde aan alsof het nu echt kon beginnen. "Ze zouden daar in Mallorca en Luxemburg een super scherpe Scheire" op het menu krijgen, zat ik al te denken.
Maar die zondagnacht werd ik wakker van de pijn in mijn linkerachillespees: die zalige training was dus niet goed verteerd. Merde! Het gaat nu al een week niet zo goed met mijn pees. Pijnlijk zo'n ontstoken pees, maar vooral slecht voor mensen met weinig geduld. Terug naar af dus, weinig looptrainingen en allemaal rustige trage...

Op zo'n momenten trek je je op aan het feit dat je een triatleet bent, en geen loper. Je hebt nog 2 andere sporten om op te focussen.

Week 10:

Toen dacht ik nog dat alles in orde was dus...

Week 11:

Hier kwam het besef de 2e dag. Ik was die dag zo ontgoocheld dat ik zelfs geen goesting had in de geplande zwemtraining (het ochtendloopje, daar was al helemaal geen sprake van). Woensdag heb ik dan de moed samengeraapt in een zalige lange fietstraining van 111 km in een heerlijk winterzonnetje.

Ze zijn nog niet van mij vanaf, zou ik zo zeggen. I'll be back!!