Morgen Berlare

Waarom Berlare in godsnaam?

Morgen kwartriatlon in Berlare. Een wedstrijd die me eigenlijk niet zo ligt. Waarom?

- wel in Berlare wordt er zeer veel zonder wetsuit gezwommen. Dat zorgt ervoor dat ik altijd wat tijd verlies op betere zwemmers. (of het morgen zonder is, weet ik nog niet, maar ik ga me er geen seconde druk over maken - been there done that)
- een kwarttriatlon kan voor zwemproef kiezen tussen de 1000 en 1500m. Berlare kiest steevast voor de volle pot: 1500m
- en dan moet het nog komen/ Berlare is een drafting wedstrijd. Dat betekent dat je bij het fietsen in peloton mag rijden. Driemaal shit, want:
1. Ik vind dat triatlon op zijn zuiverste is zonder drafting
2. De goede zwemmers komen meestal in sterkere peletons vooraan terecht en kunnen daar van profiteren. Ik zit meer in het midden van het veld en rij me meestal de pleuris door van peloton naar peloton te springen, om daar dan telkens vast te stellen dat het me wat te traag gaat. : )
3. Door het draften mag je niet rijden met je tijdritfiets. En ik ... ik ben smoorverliefd op mijn tijdritfiets.

Wat ben ik toch aan het zagen zeg. Waarom doe ik dan eigenlijk mee in Berlare? Dat heeft alles te maken met deze foto:

De foto is getrokken op 6 augustus 2005, zowat 10 jaar geleden, door mijn vader. In de 40 minuten daarvoor heb ik doodsangsten uitgestaan (ik kon 3 maanden daarvoor maximum 25 meter zwemmen zonder te zinken (letterlijk!) en ik had  - beginnersfout - nog nooit in een meer gezwommen), ben ik 27 keer doodgegaan met als resultaat dat ik net de swim cut off time haalde in mijn - jawel - eerste triatlon. Inderdaad, ik moest dan nog beginnen fietsen en lopen.

Ik keer dus enorm veel terug naar Berlare, omdat het daar is dat alles begon. Ik vertelde daar na de wedstrijd aan mijn vrouw: "als ik ooit iets meer wil doen dan een kwarttriatlon, hou me dan tegen hé". Het is haar niet gelukt blijkbaar. : )


Foute voorbereiding

Deze trainingsweek was goed begonnen met 2 looptrainingen, samen goed voor 30 km, maar dan liep zowat alles mis. Geen enkele energie in mijn lijf, continu moe lopen en daarbovenop nog eens een vervelende voetblessure (mijn voet zat geblokkeerd) die me zelfs in het zwemmen parten speelde. Gisteren mijn voet laten loswrikken door mijn osteopaat met de gouden handen. Vandaag viel alles zowat in zijn plooien, ik kon eindelijk de fiets op en voelde me wat beter. Koersfiets gekuist en minutieus afgesteld en klaar voor morgen, denk ik.

Dubbel

Oh ja, ik ga morgen bovendien voor de dubbel. 's Morgens ben ik de loper van een trio Team Kaatje. Vorig jaar werden we met dat team 4e overall, en 1e gemengde team. De lat ligt dus hoog. Dat wordt in de voormiddag 3,5 km diep in het rood lopen.
In de namiddag sta ik er dan alleen voor: 1500m zwemmen en dan de grote inhaaloperatie tijdens 45 km fietsen en 10,5 km lopen.
't Is een B-wedstrijd voor mij, een zware training in aanloop naar Deinze op 23 augustus. Maar ik weet sowieso dat ik morgen, als dat startschot gegeven wordt, geen minuut meer ga denken aan die B-wedstrijd, en alles uit de kast ga halen. Aard van het beestje, denk ik.

Wie in de buurt van Berlare is morgen, give me a yell!!!

Gentsche Fieste en recupereren

Als je hier in Gent spreekt van Gentsche Fieste en recupereren, dan is dat meestal in de zin van "Na een zware Gentsche Fieste moet ik nu toch efkes recupereren". In mijn geval was het de bedoeling om tijdens de Gentsche Fieste te recupereren. Triatleten zijn echt complete gekken. : )
De moeilijke combinatie is 2 keer fout gelopen, lees: "ik ben 2 keer met een oor af van de fieste naar huis gekomen"

Wie volgend schema ziet, kan zich zo voorstellen welke nachten dat was....

Inderdaad, zondagnacht en vrijdagnacht, met 2 mooie blanco-dagen als gevolg. : p

De laatste 2 dagen van de feesten laat ik aan mij passeren, want nu ga ik mijn laatste trainingsblok van het seizoen in: drie weken voorbereiding op het BK halve triatlon in Deinze. In de eerste trainingsweek zit er ook al een wedstrijd, nl. de kwartriatlon van Berlare. Ik doe zelfs een dubbel die dag, want in de voormiddag treed ik aan als loper in de trio triatlon, maar over Berlare vertel ik wel iets meer in de loop van de week in een voorbeschouwing.

tandvlees

Eerlijk is eerlijk ....af en toe begin ik toch te voelen dat ik een beetje op mijn tandvlees zit, zowel mentaal als fysiek begin ik te merken dat het einde van het seizoen nadert. Ik ben dan ook al 11 maanden bezig.

Qua trainingen geeft dat heel diverse resultaten. Een mooi voorbeeld daarvan is de training van zondag.

Bedoeling was om 60 km te rijden met daarin 5 keer een krachtinspanning (op het vlakke) boven de overslag, en direct daarna de loopschoenen aan te trekken en 10 km te lopen, waarvan de eerste 6 km aan 4:10/km. Wel dat eerste onderdeel was een flop - ik kreeg mijn hartslag nauwelijks de hoogte in en het werd dus een tempotraining. Maar het 2e onderdeel, het lopen, was dan weer een succes: ik liep moeiteloos die eerste 6 kilometers een tempo van 3:55 à 4:10.
Nu, in het fietsen ging ik ook nog goed vooruit hoor. Met een gemiddelde van bijna 33 km/u kan je gerust thuiskomen. Maar in Berlare en Deinze zal het toch zaak zijn tegen de 40 te kunnen rijden als ik top wil presteren, en dan moet je die extra kracht wel kunnen ontwikkelen.

Ook mentaal wordt het moeilijker. Ik trek al regelmatiger een flesje rosé open, of haal al sneller eens een pintje uit de frigo. De focus is moeilijker aan het worden. Toch blijf ik nog met veel plezier trainen. Dus dat ene maandje kan er echt nog wel bij, denk ik dan.

Maar nu eerst een recuperatieweek en een beetje Gentsche Fieste. En dan nog 3 voorbereidingsweken voor het BK halve afstand in Deinze.

Dit was mijn schema deze week:

En heuglijk nieuws voor volgend jaar: ik heb bij mijn huisbaas : )  aangedurfd om het onderwerp 'Ironman in 2016?' aan te snijden. Jawel de bilaterale gesprekken zijn opgestart, de sfeer was aftastend en constructief. Een referendum lijkt niet nodig te zijn. En ..... Mallorca is de grootste kanshebber....

keep ya posted!

Op naar Deinze

De voorbije week was een zeer goeie trainingsweek. Het einde van het seizoen nadert, en ik ben echt gemotiveerd om top te zijn in de afsluitende triatlon Deinze. Na de piek op het EK duatlon in april en die in La Roche 111 in juni, probeer ik nu dus een derde keer te pieken op 1 seizoen. Niet evident, geen garantie... maar de voorbereidingen zijn veelbelovend

Even de 4 trainingsdisciplines overlopen:

SWIM: 2 keer in open water gezwommen (maandag een zeer goede training in Nieuwdonk, zaterdag een belabberde in Blaarmeersen). Ook 1 keer indoor om een technische training af te werken. Maandag en woensdag had ik een goed gevoel, zaterdag was het terug naar af. Hier ga ik op moeten blijven werken tot de laatste week om te vermijden om in Deinze al te veel achterstand op te lopen in de 1900m zwemmen.

BIKE: hier heb ik een belangrijke training moeten laten vallen op zondag. In de namiddag/avond stond Cactusfestival op het programma. En in de voormiddag was ik te lang bezig geweest met sportieve plannen, waar ik voorlopig nog even geheimzinnig over doe, maar binnenkort wel duidelijkheid over verschaf. Jammer want het was een training met 5 kortere krachtexplosies van 6 minuten, een bealngrijke. Die moet dus volgende week ingepast worden in het schema. Maar de vrijdagtraining was top: 110 km aan 33 km/u. Volgende week meer fietskilometers op de teller zetten.

RUN: het lopen ...uhm ... loopt echt zeer goed op dit moment. Ik heb me zowat voorgenomen dat ik in Deinze op de afsluitende halve marathon aan tempo 4:10 van start ga gaan, da's meer dan 14 km/u. Bedoeling zou zijn om dat te blijven uithouden. Dat tempo ligt tussen 2 natuurlijke tempo's: mijn extensief tempo dat eerder iets boven de 13 km/u ligt, en mijn snelheidstempo dat eerder rond 15,5 km/u ligt. En dat voel ik: 4:10 is een tempo waar ik een beetje op zoek naar moet gaan. Als ik niet oplet, loop ik te snel. Volgende weken ga ik me dat tempo eigen proberen maken.

• Dinsdag heb ik in mijn duurloop van 18 km blokken aan dat tempo gelopen van 4km; 3km en 1 km. Dat verliep zeer soepel.
• Donderdag heb ik een intervalloop gedaan met drie snellere sprints van 700m. Dat ging zeer vlot: 17 km/u was echt haalbaar. Wohow!
• Vrijdag moest ik na de lange fietstraining 4 km lopen met de eerste 3 km aan 4:10. Maar ik liep ze alle 3 te snel: aan 15 km/u (tempo 4:00 ongeveer). Vooral als ik van de fiets kom, heb ik de neiging om te snel te starten. Ideaal in een kwarttriatlon, maar in een halve hou ik dat niet vol, vrees ik.
• Zaterdag trok ik voor de derde dag op rij de loopschoenen aan voor een rustige loop van 8 km

POWER/CORE STABILITY: drie sessies gedaan deze week en dat voel je direct: zowel bij het zwemmen als bij het lopen kan ik direct veel meer een gestroomlijnde stijl aanhouden.
Verder ben ik (zie zondag) ook aan het experimenteren met een combinatie van core/power en cardio. De aanleiding dat ik de voetbalploeg van mijn zoon (de U17 van TEnstar Melle) in augustus fysiek zal proberen klaarstomen voor het volgende seizoen. Maar ondertussen is het voor mij ook iets interessant om van bij te leren. Hier ga ik zeker in aanloop naar volgend triatlonseizoen mee aan de slag.

Jullie lezen het, ik zit echt niet stil. Op naar Deinze.

On the road again

Voila, we zijn weer vertrokken voor een trainingsblok. De eerste week was er één .... uhm...zoals een eerste week wel eens kan zijn na 2 weken decompressie: eentje met ups en downs.

Al zal dat niet alleen tem aken gehad hebben met die decompressie, maar ook met de 2 feestjes deze week (heb me 2 keer redelijk goed kunnen gedragen) en met het zeer warme weer dat niet alleen zeer vermoeiend is om in te trainen maar ook zorgt voor te weinig goede slaap en dus een beetje een murw gevoel nu en dan.

Maar, laten we de week even overlopen:

Maandag rustig van start gegaan: 40 minuten core stability en dan 's avonds een loopje van 6 km aan 13,3 km/u. Een beetje zoeken naar grond onder de voeten dus.

Dinsdag was er al direct iets pittigers: een relatief korte vlakke rit maar wel met 4 keer een zware blok van 7 min diep in de weerstand. Voor de rest veel op de grens extensief/intensief en zelfs eerder laag intensief gereden. Ik kwam thuis met een gemiddelde van 34,2 km/u. Dit was dus duidelijk een 'up'. Frisse uitgeruste benen, goesting, panache, genieten!!

Woensdag was het moordend heet maar 's avonds om 21u heb ik toch maar mijn voorziene training gedaan: 15,5 km lopen met 3 blokken in de intensieve zone: een blok van 3 km, één van 2 km en één van 1 km. Al bij al ging dat nog redelijk, al moet ik onwaarschijnlijk veel vocht verloren zijn in die 69 minuten. Ik liep toch al bij al 15 km/u en iets meer in mijn intensieve blokken. Best tevreden.

Donderdag kwam echter de doodsteek. In La Roche had ik goed gezwommen, ik had me nog voorgenomen om in de rustweken daarna vooral te zwemmen, maar had mijn voornemen niet kunnen waarmaken: 0 zwemkilometers in 2 weken. Kortom, in het water was het een ramp. En door gedoe met een zwembrilletje kon ik ook mij training niet afwerken: 1200 meter gezwommen - belachelijk eigenlijk! 's Avonds kon ik gelukkig nog de dag een beetje goedmaken maken met een rustige fietstraining waarin ik één blokje fietste waarin ik het tempo in 3 trappen optrok van 35 km/u naar 38 km:U en uiteindelijk 41 km/u. Al de rest gewoon gebold.

Vrijdag: tijd voor pure snelheid. Bij het ochtendgloren niet afslaan richting ontbijttafel maar onmiddellijk richting voordeur voor een looptraining en daarin zaten een pak intervals in trapvorm:

telkens fast-easy
0m30 - 0m30
1m - 1m
1m30 - 1m30
2m - 2m
1m30s - 1m30
1m - 1 m
0m30s - 0m30

Korte pittige stukken telkens die ik ook opbouwend afwerkte : eerst 2 keer aan tempo 3:48, daarna kwam ik rond 3:40 uit, om uiteindelijk de laatste te vlammen aan tempo 3:34 (pakweg 17 km/u)

In de late namiddag dan nog opgewarmd voor ons tuinfeest met wat core stability-oefeningen en zelfs wat krachttraining voor de benen.

Zaterdag na het feestje gewoon even gaan zwemmen. slecht idee, want zwembad zat overvol met allerlei mensen die het interessant vonden om de zwembanen in alle mogelijke windrichtingen te kruisen. Vrij frustrerende training, en dus alweer geen goede zwemtraining.

Wat ik van de zondagtraining moet denken, weet ik niet. Ik had een koppeltraining, maar kreeg mijn hartslag zeer moeilijk in de intensieve zone en heb dan maar gecruised in de extensieve zone. Wel zonder verpinken, want bij thuiskomst na 82 km had ik een gemiddelde van 33,6 km/u. Goed gereden dus. En eens ik 3 minuten later in mijn loopschoenen zat, ging het echt goed.
Bedoeling was eerst uit de sloffen te schieten en dat lukte goed:
km 1: 4:01
km 2: 3:50
km 3: 3:46
daarna mocht ik 3 km uitlopen
km 4: 4:24
maar kreeg zin om nog eens te checken of dit niet ongeveer mijn tempo in Deinze zou moeten zijn:
km 5: 4:11
km 6: 4:16


En zo sloot ik de week toch af met een heel goed gevoel.


We zijn terug gelanceerd. Geduldig verder bouwen volgende week, en vooral dat zwemmen terug in orde krijgen.