zondag 24 april 2016

week 30: evenwichtsoefening

Ondanks de wetenschap dat ik nog niet op mijn piek zal zijn binnen 2 weken in Mallorca, probeer ik toch een evenwichtsoefening te doen om zo goed mogelijk voor de dag te komen daar.

Deze week zat helemaal op het kruispunt van die evenwichtsoefening. De eerste 2 dagen waren nog pittige trainingen, dan kwamen er 4 recupdagen, en op zondag begon ik aan een laatste trainingsblokvan slechts 9 dagen.
Dat ziet er dan als volgt uit:



Die lange duurloop van 19 km kroop in de benen, moet ik zeggen. De laatste 2 kilometer waren redelijk lastig. Het was dus ook een juist moment om een recupblokje te beginnen. Heel snel bleek dat vruchten af te leggen. Ik fietst op donderdag en vrijdag met hele frisse benen rond, en ik zwom op een relatieve spaarmodus mooie zwemtijden op vrijdagochtend.

Op zondag begon ik dus aan 9 dagen pittig trainen met een koppeltraining: na het fietsen liep ik de eerste 6 km aan 14,5 tot 15 km/u. Lekker!

Ik kijk uit naar Mallorca Ironman 70.3. Goesting om een wedstrijd te starten, goesting om te racen, en me niet te veel bezig te houden met wedstrijdstress enzo. Genieten wordt het motto!
Maar eerst trainen trainen trainen!



maandag 18 april 2016

week 29: lopersbenen


Ik heb mijn lopersbenen teruggevonden. En dat doet toch wel serieus deugd na een moeizame revalidatie na vorig seizoen, veel gesukkel met inspuitingen, veel kinesitherapie, eindeloze oefeningen, steunzoolperikelen, en stramme pezen. Alles lijkt nu net op tijd op zijn plooien te vallen.



De eerste 2 dagen van deze week had ik nog pijnlijke benen na de Ronde van Zele van vorige week zaterdag. Dus de ochtendloop om 7u en de avondloop om 21u van dinsdag werden beiden recuploopjes.
Maar op donderdag schudde ik na een lange rit onmiddellijk een 5 km aan 4:18 (14 km/u) uit mijn benen, en ik liep eigenlijk gans de tijd op reserve.
In Mallorca wil ik de afsluitende halve marathon van de Ironman 70.3 dan ook aanvatten aan tempo 4:20. Dat lijkt me een tempo dat lang houdbaar moet zijn.
Op zaterdag heb ik in mijn lange duurloop dan ook onmiddellijk hiermee geëxperimenteerd: na 10 extensieve kilometers, schakelde ik over op 7 km @ 4:20. En dat ging zeer vlot.

Ook de zwemtrainingen deze week deden me deugd.

In die van maandag zat voor het eerst een continue kilometer in. En in die van woensdag zwom ik over kortere afstanden aan heel degelijke tempo's:
3 * 100 (1:52; 1:54; 1:55)
2 * 200 (1:54;1:52)
1 * 300 (1:51)
2 * 200 (1:52; 1:50)
3 * 100 (1:50; 1:48; 1:49)

Nu is het wachten op wat warmer openwater, want ik wil dringend eens buiten gaan oefenen. Maar de eerste vormsprong van het seizoen is een feit dus.
Mooie timing zo dicht bij Ironman 70.3 Mallorca.

donderdag 14 april 2016

week 28: kantelweek

Week 28 was voor mij een kantelweek:

Mentaal
Ten eerste ben ik 3 dagen naar de Ardennen geweest en heb ik daar alles eens op een rijtje kunnen zetten. Ik besef al een tijdje ten volle dat het opstarten van mijn coachingproject er voor zorgt dat ik niet even veel mentale ruimte en tijd heb voor mijn eigen trainingen als vorige jaren, en het is dus zaak om daar rekening mee te houden. Meer dan me te focussen op 'oei, daar heb ik toch een training gemist die interessant had kunnen zijn', ga ik me nu focussen op wat wel kan, en daar zo veel mogelijk van genieten. Genieten, dat is het sleutelwoord geworden, wie me in Mallorca of Luxemburg zal bezig zien, zal me zien genieten van het afzien. Da's beloofd.

Fysiek
Ten tweede heb ik ook een paar optimistische signalen gekregen van mijn lijf vorige week. Toen ik in de Ardennen aankwam op dinsdag, mocht ik mijn geplande fietstraining van die dag al op mijn buik schrijven, want het was daar 'drasj national'. Ik veterde dan maar mijn loopschoenen en schudde daar op zeer geaccidenteerd parcours een 15 km aan 13,5 km/u uit mijn benen. Jawadde! EEn dag nadien reed ik een 100km solo met 1750 hoogtemeters, en kon ik merken dat mijn klimmersbenen niet slecht waren. De 5 beaufort namen we er dan maar bij. : )
Op donderdag nog eens 750 hoogtemeterkes meegepikt, en de klim naar Heyd op het grote blad gereden. Tsjakka!

Maar het meest verbazingwekkende moest nog komen: op zaterdag liep ik met een teampje van 4 de Ronde van Zele, een aflossingsrace van 35 km, waarbij er in elk team altijd 1 loper aan het lopen is, en de andere drie meerijden op de fiets in afwachting van hun aflossingsrollen. Ik nam in totaal 14,7 km voor mijn rekening, en legde die af aan een gemiddelde van 16,1 km/u. Miljaarde, ik wist niet dat ik dat nog kon. (ik moet er wel bij zeggen dat ik de volgende 3 à 4 dagen met pijnlijke benen heb rondgelopen)

En ik heb die 2 looptrainingen kunnen afwerken zonder problemen aan de voet of aan de pezen rond mijn enkel.
Kortom, deze week is mijn blogpost een grote goed-nieuws show. : )

maandag 4 april 2016

week 27: zwemmen en lopersbenen herontdekken


Er stond een iets rustiger week op het programma en daarvan heb ik geprofiteerd om 3 dagen op rij te zwemmen. Als je dat doet, voel je je op de 3e dag echt zalig door het water glijden. Moest ik een zwembad in mijnen hof hebben, en alle dagen kunnen een zwemmeke doen, ik zou serieus verbeteren. Maar da's gewoon dagdromen natuurlijk.


Alleen de zaterdag was een min of meer zwaardere trainngsdag.
Eerste keer op de tijdritfiets, maar aangezien ik neef Pieter meehad, hebik wat rustiger gereden dan voorzien. Dat gaf me de mogelijkheid om drie uur na thuiskomst de loopschoenen dicht te veteren, en een negatief duurloopje te doen: dat is een loopje waarin je de snelheid gestaag doet stijgen tijdens de loop, zonder echt tesprinten. Je begint dus onderaan in de extensieve en eindigt helemaal bovenaan in de intensieve zone. Die looptraining was echt top, en ik klokte af op een moyennen van 14,2 km/u. Eindelijk de lopersbenen komen terug. Dat geeft moed.

Zondag heb ik dan een stevig feestje gehouden in de Vlaamse Ardennen. Dat was dan ook het laatste zware feestje voor het wedstrijdseizoen. Wie mij nu nog tegenkomt op een optreden of op café, mag me gerust een spa'tje trakteren.  ; )