week 4: moeizaam

De opbouw verloopt deze winter toch veel moeizamer dan anders. Dat heeft natuurlijk veel te maken met de onderbreking die ik opgelopen heb na mijn operatie, maar toch merk ik ook in het lopen dat ik met minder basisvorm aan het seizoen begin, omdat ik ook in september 3 à 4 weken niet mocht lopen door een spierverrekking. En dan kwam daar deze week nog eens een hielprobleem opduiken tijdens (en vooral na) de donderdagtraining. Een probleem dat ik nog nooit ervaren heb: een pijn op het bot van de achtervoet. Tijdens het lopen voelde ik het al wat, maar ' avonds en de volgende ochtend liep ik gewoon te manken. Volgende week dus alweer een doktersbezoek gepland. Het is mijn najaar niet op medisch vlak.
De zaterdaglooptraining heb ik dan maar wijselijk geschrapt.

Het is nog wat aanmodderen dus voorlopig.
Er is ook goed nieuws: de eenvoudige en minst belastende core stability oefeningen beginnen goed te lukken. Ik merk meer en meer aan die oefeningen dat de gevolgen van mijn liesoperatie beetje per beetje wegdeemsteren.

Maar volgende week dus hopen op geen al te slecht nieuws bij de sportdokter.

week 3: regelmaat

Er komt vlot regelmaat in mijn trainingen. Deze week nog altijd rustig aan, maar wel elke dag iets gedaan.

Enkel in het fiets zit er al eens iets met licht tempowerk in. Zo heb ik op de rollen toch al 2 sweet spot trainingen gedaan deze week.
Maar voor de rest is er eigenlijk nog niet veel te vertellen. Alles nog rustig aan. Tot eind december zal dit het recept zijn, kalmpjes aan opbouwen.

week 1 & 2: voorzichtig starten

Na Sardinië hebben jullie een maand niks gehoord van mij. Dat heeft een heel duidelijke reden: er was op sportvlak dan ook niet veel te vertellen.
Op 30 oktober ging ik voor het eerst in mijn leven onder het mes. Vijf minuten voor de operatie deed de chirurg nog een laatste check up en merkte dat niet alleen links maar ook rechts een liesbreuk te constateren was. Twee netjes in mijn onderbuik dus. Jullie geloven het niet, maar toen ze mij op de recovery wakker maakten, was mijn eerste zin: "ik heb gedroomd van triatlon." Echt waar!

De volgende weken zou het ook bij dromen blijven. Van sporten was de eerste 23 dagen immers geen sprake. Groot verschil tussen de atleet in Sardinië en 1 week later de patiënt in zijn zetel.

Maar het herstel is relatief vlot verlopen, en vorige week donderdag kreeg ik groen licht van de chirurg om rustig aan terug te beginnen sporten. Wat was dat een opluchting zeg! Ik ben duidelijk echt geen mens om stil te zitten.

Het is natuurlijk allemaal zeer voorzichtig, kort en kalmpjes aan. Maar het belangrijkste is dat ik terug kan beginnen opbouwen.

Meer dan vorige seizoenen zal ik tijd nodig hebben om terug atleet te worden. Idealiter zou ik tegen eind december niks meer willen voelen van de operatie. Op dit moment is het verrassend genoeg tijdens het zwemmen dat ik nog het meest last heb. Bij elke insteek voel ik dat mijn buikspieren nog stram zijn. Jammer genoeg mag ik ook nog geen core stability of krachtoefeningen doen, waardoor mijn buik-, rug-,schouder- en armspieren duidelijk aan het verzwakken zijn.
Fietsen gaat eigenlijk het best. Daar heb ik nauwelijks last van de operatie. Rustig lopen lukt ook, maat daar heb ik nog wel wat reactie na de training.
Maar het belangrijskte blijft dus: we zijn terug vertrokken.

Ik voorzie een seizoen 2019 waarin ik redelijk wat wedstrijden ga doen. Het wordt ook een combinatie van duatlons en triatlons. En in navolging van vorig jaar, komt er ook dit jaar een vroeg seizoen (voor de zomer) en een laat seizoen (na de zomer).
Ondertussen ben ik al ingeschreven voor mijn seizoensopener: Powerman Alsdorf op 14 april. Het is een duatlon uit het Powerman-circuit: 10K run - 60K bike - 10K run. Helemaal wedstrijdscherp zal ik dan nog niet zijn. Het is eerder een test, want misschien doe ik op 5 mei mee aan het BK duatlon in Geluwe.
Voor de zomer komt er zeker ook nog een halve triatlon op het programma: dat wordt Aix-en-Provence, Leuven of Geraardsbergen.
Misschien is daar volgende week al meer duidelijkheid over, misschien ook niet. Tot dan!