maandag 28 januari 2019

week 10: doen alsof

Ondanks de vele probleempjes doen we gewoon alsof er niks aan de hand is, en trainen we verder. 't Gaat ook hier en daar al wat beter. Maar er hangt wel ook een donkere wolk boven mijn seizoen: woensdag ga ik op extra controle bij de chirurg die me eind oktober opereerde: Ik kan me immers moeilijk van de indruk ontdoen dat ik een gelijkaardige pijn voel in de buikspieren/lies als diegene die vorig jaar na veel vijven en zessen een liesbreuk bleek te zijn. Ik hoop echt dat ik ongelijk heb, deze keer.

Maar dus ondertussen doen we alsof er niks aan de hand is.

We zijn terug in het water geraakt. Meer ga ik daar niet over zeggen, dan dat ik blij ben dat ik twee keer niemand die me kent ben tegengekomen in het zwembad. Nog even houden zo, zou ik zeggen. 😳

Ondanks het feit dat we vooral binnen moeten rijden met dit weer, kom ik toch aan 173 fietskilometers. Er zat zowat van alles in deze week: op maandag een extensieve duurtraining buiten, op woensdag een sweet spot training op de rollen, zaterdagavond losrijden, én zondagochtend een VO2max training.

En jawel, ik probeer heel voorzichtig de loopkilometers wat op te drijven.


Kruis allemaal die vingers voor mij woensdag. Dat ik ongelijk mag hebben....

dinsdag 22 januari 2019

week 9: alarmfase 50

Nee, ik ben geen 25 kg afgevallen op 1 week, maar .... ik word dit jaar 50 lentes. En ik heb de indruk dat ik meer dan ooit moeite heb om dat straal te negeren.

Aan mijn schema kan je inderdaad zien dat ik terug aan het lopen ben, maar ik blijf maar sukkelen met kleine ongemakken: nu eens een stijve kuitspier waar ik 's nachts van wakker word (pijnscheuten), dan weer buikspieren die tegenpruttelen, een moeilijk onder controle te krijgen gewicht, .....
Nog niet veel meegemaakt dat ik zo tegengewerkt wordt door mijn eigen carrosserie.

Soit, 't is niet omdat ik 50 word, dat ik moet beginnen zagen. Dus ik focus op het positieve:




3 looptrainingen, 4 fietstrainingen en 3 keer core stability - da's een schoon weekje. Volgende week probeer ik er ook het zwemmen terug tussen te schuiven. Geduldig blijven bouwen dus.

maandag 14 januari 2019

week 8: alarmfase 75


Een iets rustiger week ingeschaald. Ik mag me niet laten opjagen en daardoor mijn recupweken negeren. Minder trainingsuren dus deze week.

Het goede nieuws is dat ik voorzichtig terug rustige loopjes mag proberen. De last is nog niet volledig weg, maar het betert zienderogen. En vooral: het stramme gevoel in mijn hiel gaat weg na een kwartiertje lopen.Ondertussen is mijn vaste kiné natuurlijk bezig met de behandeling en ik met mijn revalidatie-oefeningen.



Vooral op de fiets maak ik serieuze vorderingen. Ik doe zeer veel trainingen op de rollen, niet altijd de leukste trainingen maar ze geven me wel de kans om zeer gerichte trainingen te doen.

Maar als je een tijdje weinig of niet loopt, dan komt er een ander spook om de hoek kijken: jawel....het is alarmfase 75. Moet ik er een tekeningetje bij maken? Er is hier een kast in huis die ik ga proberen negeren de volgende weken. 😳😁



maandag 7 januari 2019

week 7: rij rij rij

Gezien ik nog niet mag lopen (misschien volgende week donderdag een eerste test) is het dus rijen, rijen, rijen....
Twee keer op rij een week van meer dan 200 km, en dat in het putje van de winter. Niet slecht. maar ik hunker er wel naar om terug te kunnen lopen. Niks maakt je kop op een betere manier leeg dan zo'n goede looptraining. En mijn weegschaal heeft er ook last van.


Voor mijn fietsconditie is dat dan weer wel een goede periode. En mijn core stability gaat er ook goed op vooruit.

woensdag 2 januari 2019

week 5 en 6: moeizaam bis

Eerst en vooral een sportief 2019 voor elk van jullie. 

Ik vond even weinig tijd om updates te schrijven. Te veel om mijn hoofd de laatste tijd.

Het mindere nieuws: ik voel me niet echt een triatleet nu. Opnieuw opgehouden met lopen door een kleine blessure: aanhechting van de achillespees aan de hiel vertoont enige kalksporen en de slijmbeurs en het vet errond zijn lichtjes ontstoken. Nog niks om me zwaar zorgen om te maken. 'Je bent er vroeg bij', zeggen ze dan. Maar het houdt me wel alweer 2 weken uit de loopschoenen om erger te vermijden. Veel fietsen dus.

Dit waren week 5 en week 6:




Maar vooral in mijn hoofd moet ik even alles herschikken: een liesbreuk, een spierverrekking en nu ontstekingen, allemaal langs de linkse kant. Mijn blessuregevoeligheid is de laatste maanden wat hoger. En veel druk op mijn schouders thuis en op het werk.

Ik denk dat ik mezelf iets meer tijd ga gunnen om terug op niveau te zijn, en dat ik de nadruk in seizoen 2019 vooral op het najaar ga leggen. Dat zal mij tegenhouden om mezelf in het lopen te veel onder druk te zetten.

Ik hoop volgend weekend terug blessurevrij een korte looptraining te kunnen doen. Maar ik ga vooral goed naar mijn lichaam luisteren.