Hoe moet ik deze 2 weken nu inschatten?
Enerzijds kan je zeggen dat ik te weinig trainingsuren achter de kiezen heb. Nog geen 16 uur in totaal over 2 weken, da's redelijk matig. De laatste weken is het op mijn werk echt een zottenkot. Het stopt niet, met veel avond-, nacht- en weekendwerk ook. Dat is op dit moment het grootste obstakel. Te weinig tijd om echt te rusten: gevaarlijk voor een triatleet.
Anderzijds kan ik ook mooie resultaten voorleggen in deze 2 weken. Ik zit weer wat steviger in mijn loopschoenen. Ik probeer de afstanden zachtjesaan te verhogen, en loop redelijke tempo's. En ik laat op de fiets wel een paar mooie dingen zien. Ik voel gewoon dat ik als fietser heel krachtig uit de winter kom.
Als ik nu blessurevrij blijf, ga ik op zondag 16 juni deelnemen aan Challenge Geraardsbergen. Het is met enige reserves, want eigenlijk is er nog te veel werk aan mijn lopen om dit goed te kunnen doen: afstanden verhogen, meer looptrainingen per week, tempo in de voeten krijgen, koppeltrainingen. Teveel om allemaal in orde te krijgen op de pakweg 3 à 4 weken die me nog resten. Ik zal dus voorzichtig moeten zijn, en me niet mogen laten meeslepen door Challenge Geraardsbergen. Ik moet me in mijn hoofd prenten dat die wedstrijd er één is om ritme op te doen, om het wedstrijdgevoel terug te krijgen, en dat ik daar niet ga kunnen schitteren zoals ik zou willen. Honderd keer heb ik het mezelf al moeten inprenten: "Pieken naar het najaar, Christophe!" Ik zal het zeker nog moeten herhalen tot en met 16 juni.
Maar voorlopig ben ik tevreden over mijn evoluties. Ik ben al blij dat ik nog een momentje tijd gevonden heb om dit neer te pennen. Vanaf deze zomer mag er opnieuw wat meer pit in deze blog zitten. Een goed voornemen!
