dinsdag 17 december 2019

Radiostilte

Beste lezers, volgers, geïnteresseerden, gepassioneerden, ....

anderhalve maand radiostilte op deze plek. Ik denk dat jullie wel voelen dat dat niet de normale gang van zaken is. En dat klopt ook.

Om met de deur in huis te vallen, net zoals in de sport gaat het in het leven niet altijd up, maar soms ook down. En op dit moment zit ik redelijk onderaan. Vier weken geleden is datgene gebeurd waarvan je (oh hoogmoed!) altijd denkt dat het jou niet zal gebeuren: burned out. Na 2 heftige jaren op persoonlijk en werkvlak ging het licht plots uit onder de hersenpan. Je moet het meemaken om het te kunnen begrijpen, en ik ga het hier niet uit de doeken doen, want ik ga er hier geen burn out blog van maken.

Op één of andere manier heeft mijn lichaam nog redelijk standgehouden in de storm die over me heen gegaan is. Ik heb mentaal klappen gekregen, en ben er beetje per beetje van aan het herstellen. maar fysiek is alles nog redelijk ok. Ik kan dus blijven sporten, en dat geeft me toch wel veel zuurstof en rust die mijn hersenen nu wel nodig hebben.

Ik heb ook onmiddellijk een paar doelen bereikt.

Hier is mijn gewichtscurve van de laatste 4 weken:


 En mijn vetpercentage:





"Elk nadeel heb zijn voordeel" zeker. 😋


Soit, in zo'n burn out periode keert een mens zichzelf ook wel eens binnenste buiten. Je blikt terug, gaat na hoe je bezig was, wat je allemaal op je schouders nam. En het wordt ook heel scherp wie je dierbaren zijn, en wat je prioriteiten zouden kunnen/moeten zijn. Je moet door een woestijn bij zo'n burn out (en ik zit er nog midden in), maar ik geloof ten volle dat het louterend en waardevol zal zijn/worden.

Maar ... het is ook een periode van 'kill your darlings'. Van beslissen dat je niet alles kan blijven op je nemen, dat je een beetje moet terugplooien op de essentie.
En , hoe graag ik het ook gedaan heb, hoe hard ik er ook van genoten heb om mijn verhaal te delen, jullie te vervelen, inspireren en/of deelgenoot te maken, deze blog is één van 'de darlings' die ik nu een kopje kleiner ga maken. Het verhaal is verteld, het ei is gelegd, ......
Ik blijf passioneel met deze sport bezig, maar ga er niet (veel) meer over schrijven.

Het is me - echt waar - een waar genoegen geweest. Ik hoop dat jullie er ook van genoten hebben. En als ik jullie één advies mag geven: "Zolang je kan sporten, doe het! En vooral .... doe het met een grote smile, geniet ervan!"

Het ga jullie goed. Tot ergens op een duatlon/triatlon.

The pleasure was all mine.

Christophe