week 26: in 't zadel

Vorige week had ik nog gemeld dat ik de laatste 2 weken te weinig had gefietst. Deze week heb ik dat zeker goedgemaakt: 4 fietstrainingen en 8u30min in het zadel.

 - op maandag een hill repeat: 2 hellingen in de buurt (de Betsberg en de klim van Landskouter naar Lemberge) heb ik in een soort criterium 3 keer beklommen. Telkens vooraan op het grrot blad, achteraan moest ik elke ronde verplicht 1 versnelling zwaarder schakelen. Met een gemiddelde van 29,5 km/u thuisgekomen - niet slecht
- op woensdag een rustige rit van 75 km, en op donderdag 20 km woon-werk: puur basiswerk, niks speciaals
- op zaterdag stond een lange rit op 't programma met veel klimwerk in de eerste 60 km in de Vlaamse Ardennen - op alle klimmetjes zat er een sterke 5 beaufort in het nadeel te blazen. Ik heb sterretjes gezien. Daarna vlak gereden, en vlotjes de 111 km verteerd. In de laatste 10 km heb ik op de dijk nog een gat dicht gereden op een andere lonesome cowboy, en hebben we zonder een woord te zeggen 10 minuten een streep getrokken aan 45 km/u. Dat ik dat nog in mijn benen had na 100 km was een goed teken.

Ook in het lopen begint het echt we fun te worden: met een 10 km aan 13,8 km/u en een 15 km aan 13,25 km/u heb ik twee duurlopen gedaan met redelijk wat intensievere blokken erin, niks in het rood, gewoon tempowerk. Er zit een grote vooruitgang in. Ik heb wel 1 looptraining laten vallen, om de achillespees wat te sparen.

Verder is een wekelijkse aandacht voor core stability is mijn lot voor de rest van mijn sportcarrière, daar heb ik me nu al bij neergelegd. Wil ik nog lang kunnen sporten dan is blessurepreventie en krachtwerk een conditio sine qua non.

Met een week van 13u30, ben ik zeer tevreden. Dat was al even geleden.
Nu ga ik het een dag of 5 wat rustiger aan doen, om er dan weer in te vliegen voor een pittige trainingsblok, inclusief een korte solo-stage in de Ardennen.

week 24 en 25: quality time

Deze 2 trainingsweken stonden in het teken van quality time.

Quality time in die zin dat ik een weekend naar Londen ben geweest met mijn zoon. Heerlijk weekend en de aanleiding - een match bijwonen van zijn favoriete team Arsenal in het schitterende Emirates stadium - was een enorme belevenis. Arm België, denk je dan, en dan gaat het nog niet zozeer om enkel om het niveau van de competetie, maar vooral ook om de organisatie, de belevenis, enzoverder.
Geen helikopters in de lucht, geen flikken (te paard of op enige andere manier), geen vijandigheden, geen hekkens, geen gescheiden ingangen, .... Tjonge jonge, daar weten ze echt hoe ze van voetbal een belevenis kunnen maken. En nee, Ghelamco-vriendjes, dat doe je dus niet door hectoliters bier te tappen.


Soit door die trip zag week 24 er als volgt uit:

Dan maar over naar week 25:

Er zit wat meer constante in mijn zwemmen, in het lopen ben ik begonnen met interval en tempo-trainingen (en dat doet deugd). De peraneus-pees blijft zachtjes tegenpruttellen, maar ik ben ze aan het opvoeden: "ze moet leren luisteren naar mij." : )

IK heb wel absoluut te weinig op de fiets gezeten, de vorige 2 weken. Gelukkig is daar mijn basis-conditie het beste op dit moment. Dat merk ik ook aan de kwaliteit die ik kan leveren in die fietstrainingen.
Maar desalniettemin: volgende week dringend veel fietskilometers inbouwen.

week 23: stilte

Dan kom je maandagvoormiddag uit het zwembad, ga je naar school, zit je daar de ganse namiddag te vergaderen, en komt plots het tragische nieuws dat een cursiste die middag onverwachts en heel plots het leven liet. Dan staat voor de rest van de week de wereld stil, en is sport het laatste van je zorgen.