rust, folterpraktijken, bike tuning en supportershandleiding

De laatste week van het seizoen, week 52. Jawel 52, vorige week had ik me eentje misteld. Na zondag ligt er een periode van pakweg 5-6 weken te wachten waarin ik geen schema maak, mijn sportactiviteiten beperk, en dus in 't begin veel tijd creëer en op den duur niet goed meer weet wat doen. Zo na 4 weken verandert dan mijn vrouw haar dankbare blik ('amai wat ben jij veel thuis') in een vragende blik ('wanneer begin jij eigenlijk terug te trainen?'). Die ommekeer betekent dan meestal dat ik ambetant begin rond te lopen. Niet dagelijks sporten, dat kan ik dus eigenlijk niet lang volhouden.

Maar da's voor de volgende weken. Nu staat het Belgisch Kampioenschap in Deinze in het vizier, en voorlopig loopt alles lekker gesmeerd.

Rust voor de motor

Mijn trainingsinspanningen zijn beperkt tot een minimum, we noemen dat taperen. Da's eigenlijk een kort woord om te zeggen: we zijn bekaf, en als we willen presteren dan kunnen we maar beter inhouden nu en hopen dat we min of meer uitgerust aan de start zullen staan. Taperen dus. Hier en daar een korte training, en voor de rest werken voor 't school. Werken om te rusten. Leutig hé. : )
Maar zoals ik me nu voel, denk ik dat de motor tegen zondag echt wel goed zal uitgerust zijn.

De carrosserie

Dinsdagavond bij mijn kinesist-osteopaat geweest. Na 15 minuten vroeg hij me doodleuk: "was dit geen sabbatjaar, Christophe?" Wat zoveel betekende als: "Uw lijf is redelijk kapot getraind".
Om een lang verhaal kort te maken:
1. er zit waarschijnlijk ergens in mijn linker enkel een ontsteking. Dat heeft hij wat losgewrikt - redelijk pijnloze behandeling
2. mijn achillespees staat daardoor ook wat gezwollen en doet pijn. Behandeling: vastpakken, hard vastpakken en keihard masseren - zeer pijnlijke behandeling
3. mijn kuitspier stond zowat keihard, en er was blijkbaar één knobbeltje op mijn kuitspier waar alle afvalstoffen van de vorige trainingen zich hadden opgestapeld. Behandeling: hij heeft het plekje gevonden en heeft me ... uhm ... gemarteld.

Denk niet dat ik dit jaar op 1 training zoveel afgezien hebt als die drie kwartier bij de Man met de Gouden Handen.
Diezelfde man is ook de Man die Het Kan Weten. En hij stelt dat die pezen en spieren die 21 km zondag wel zullen uithouden. En keek zeer ernstig als hij zei: "en daarna efkes niet lopen hé. Rusten!!!"

De carrosserie is goedgekeurd dus, zij het voor éénmalig gebruik.

De machine

In dit geval heb ik het over mijn geliefde helblauwe Trek Equinoxe tijdritfiets. Vandaag nog binnengedaan bij de fietsenmaker. Er zat een kraakje in. Cranks en pedalen opnieuw gesmeerd en vastgezet. Volgens de fietsdokter zat er te veel speling op. Nu zit alles weer top afgesteld. Er zal verdoeme geen halve watt uit mijn benen verloren gaan zondag. Vlammeeeeeeeen op die machine!!

Amai, qua mezelf moed inspreken voor zondag kan het tot nu toe tellen hé. Maar zondag ga ik echt supporters nodig hebben om me in deze laatste wedstrijd naar de finish te schreeuwen en helemaal tot het gaatje te laten gaan. Voor wie komt, een korte handleiding:

Handleiding voor supporters

Om 9u55 starten alle mannen ouder dan 40 jaar, en daar hoor ik nu al 6 jaar bij. Ik spring in het water waar het Schipdonkkanaal overloopt in de Leie, en zwem dan recht naar 't centrum van Deinze. Voor de diehards, jullie kunnen er bij zijn, en zelfs gans het parcours meewandelen langs de kant. Wees gerust: jullie wandelen sneller dan ik zwem.

Voor wie graag eens een waterrat uit het water ziet komen, en zich dan in alle bochten ziet wringen om zijn wetsuit zo snel mogelijk uit te krijgen, afspraak zo rond 10u35 aan de Leie ter hoogte van de kerk van Deinze (aan de markt).

Dan spring ik op mijn machine voor 4 ronden van 22,5 km. Elke ronde komen we eens de markt opgereden om dan volledig de remmen in te gaan voor een veel te korte bocht van 180 graden op kasseitjes. Daar staat dan ook meestal het meeste publiek om ons aan te moedigen/op onze bek te zien gaan. Zwaaien en poseren voor uw mooiste selfies met een triatleet zal ik niet kunnen doen, want ik zal me enorm moeten concentreren op die bocht, maar er zijn op de markt en langs 't kanaal ook stukken waar we gewoon rechtdoor moeten rijden (tip van de week!)

Als die 4 ronden gedaan zijn, begin het lopen: 4 ronden van 5,5 km. Het is tegen dan al lang middaguur en ik kan jullie het terras van Letters & Co op het hoekje van de markt aanbevelen. De bubbles, de latte macchiato's en de Vedetts zijn er heerlijk. En ik zal ondertussen de Vedett uithangen door er elke ronde 2 keer te passeren (allemaal voor jullie vertier, geen dank : )  ). Wat meer is, op 50 meter van Letters & Co zal ik in de loop van de namiddag als alles goed gaat, over de finishlijn struikelen.

De 1e minuut daarna zeg ik dan waarschijnlijk zoiets als : "dit doe ik nooit meer!". Besteed er geen aandacht aan, 't is aanstellerij en bovendien gelogen. Vijf minuten nadien heb ik jullie allemaal al eens goed omhelsd, al was het maar om al mijn vuil zweet ergens kwijt te geraken. En weet ge wa? Een half uurke na mijn finish trakteer jullie allemaal op enen op 't terras van Letters & Co.

Wat denkt ge, see you on sunday?!