Sabbatjaar - week 2 - alle dagen getraind - negen trainingen op zeven dagen. Héhé..... ik ben het nog niet afgeleerd. En vooral .... ik blijf zoooo veel goesting hebben om te trainen, niet te geloven. Triatlon is gewoon de sport die een brede smile op mijn tronie tovert. Tot over mijn oren verliefd op deze sport.
Nu even terug naar de feiten : ik heb inderdaad negen trainingen gedaan, maar 't zijn allemaal korte geweest hoor. In totaal heb ik slechts 7u15m getraind. Dus ik ben echt wel rustig aan 't opbouwen.
Even kort overlopen:
3 * core stability : deze trainingen zijn een vaste waarde gaan innemen in mijn trainingsschema's. belangrijk om kracht te kunnen ontwikkelen en vooral enorm blessure-preventief.
2 * swim: terug starten met zwemmen was lastig, heel lastig. Het is de sport waarin ik de 7 weken deze zomer het meest vormpeil ben verloren. Het tempo dat ik begin juli in Frankfurt zwom op 4 km, kan ik nu niet halen in een simpele 200m. Ongelooflijk. Ik doe mijn best om ook het zwemmen terug op niveau te krijgen, ondanks mijn toekosmtgedachten (zie verder).
2 * bike: op de fiets heb ik het minst vormpeil verloren. Twee jaar heel hard gewerkt op de fiets, en de basis die ik daaruit meeneem, is heel stevig. Misschien dat ik dit jaar wel nog een stapje vooruit kan zetten.
2 * run: qua lopen komt alles wel goed. Ik heb deze week voor de eerste keer terug een 10 km gelopen die gedurende gans de training vlotjes aanvoelde. Verwacht nog geen grootse tempo's de eerste twee maanden, maar ik wil daarna toch wel wat op snelheid werken.
Toekomstgedachten:
In zo'n sabbatjaar zal er wel veel tijd zijn om na te denken over de toekomst. Daar is dus eigenlijk geen haast bij. Maar ik kan nu éénmaal mijn hoofd niet stilzetten. Zou ik in 2016 terugkeren naar het lange-afstandswerk? Kan ik eigenlijk nog beter? Kan ik die 18 minuten nog dichtlopen die me scheidden van Kona? Niks moet, alles mag, want ik beschouw mijn Ironman-verhaal als een mooi - eventueel afgerond - verhaal (maar zeg nooit 'nooit').
Soms begin ik te dromen van iets nieuws: de Powerman in Zofingen, oftewel het WK lange afstands-duatlon. 10 km lopen - 150 km fietsen - 30 km lopen. Op een zwaar parcours en ... geen zwemmen dus. Ik zou wel graag eens weten waar ik - in mijn leeftijdscategorie weliswaar - zou kunnen eindigen in zo'n lange afstandsduatlon. Ach .... er is nog tijd. 2015 wordt sowieso een jaar van lokale kleinere wedstrijden. Dat kunnen duatlons zijn, kwarttriatlons, maar ook voor een plaatselijke koers of loopwedstrijd sta ik open. Ik zie wel.
Maar ondertussen is 't belangrijkste dat ik terug aan 't genieten ben van mijn dagelijkse trainingen. Tot volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten