Deze week had ik voor het eerst terug het gevoel dat ik me triatleet mag noemen. De drie disciplines kwamen weer aan bod, en ik voel dat ik weer nood heb aan de dagelijkse trainingen.
Wat het zwemmen betreft: ik kom natuurlijk van ver - veel te lang uit het water gebleven - maar in de 2e zwemtraining lag ik al met veel goesting in het water.
De spinninglessen worden zwaarder. En op vandaag (zondag) heb ik ook een stuk op kracht moeten trainen, want er zat een 5 beaufort westen/zuidwestenwind.
Lopen is ok, maar de hartslagen gaan te snel de hoogte in. Tegen eind volgende week zou ik toch willen beginnen met intervaltraining en tempo-duurlopen. Meer variatie in de looptrainingen dus.
De week die er nu aankomt, dient zich wel aan als een super-drukke werkweek, maar ik ga mijn best doen om toch elke dag iet of wat te kunnen trainen. Daarna dient zich een rustiger werkperiode aan, zeker nu ik besloten heb om volgend semester een deeltje van mijn opdracht te lossen. Ik was mezelf aan het voorbij hollen als een kieken zonder kop, en dat begon heel zwaar te wegen. Het volstaat niet om te sporten om gezond te blijven, het is ook belangrijk om een zekere mentale balans te vinden in je leven, en die was toch wel een beetje zoek. Na veel muizenissen en reflectie toch de knoop kunnen doorhakken: 75 à 80% opdracht, en niet de geplande 100% (die dan toch uitdraait op een feitelijke 120 à 130%). Goed voornemen 1: check!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten