Amai, al 23 dagen geleden dat ik hier iets gepost hebt. Het is duidelijk dat mijn seizoen over is. Alhoewel....
Wat jullie gemist hebben?
IK ben ondertussen naar Portugal op reis geweest. Enkel een beetje gelopen en wat oefeningen gedaan daar. En met 2 kilo's overgewicht en een paar culinaire-goede-voornemens naar huis gekomen.
Bij thuiskomst waren de Gentse Feesten al begonnen. Ik had op voorhand beloofd dat ik daar ook nog eens zou 'pieken', maar dat is niet gelukt. Na al die decennia Gensche Fieste heeft een mens het ondertussen wel allemaal zowat gezien. Nee, 't zijn mijn dinges niet echt meer, die Fieste. By the way, ondertussen zijn die 2 kilo's er bijna weer af - du jamais vu tijdens de Fieste.
En er komt toch nog een klein afsluitertje van mijn seizoen: samen met Bart en Frederic vorm ik op 6 augustus een team op de trio-triatlon in Berlare. Ikzelf sta in voor de afsluitende 3,5 km lopen. Dat wordt dus gewoon vlammen voor dood. Vandaag eens 12 km gaan lopen met daarin 4 keer een 600m aan tempo 3:40, toch bijna 16,5 km/u. Ja jongens, dat was verschrikkelijk afzien.
En 2017?
Ondertussen staat het in mijn hoofd natuurlijk niet stil. Nadenken over volgend seizoen, wedstrijd-websites bekijken, dromen, babbelen met mijn vrouw over de plannen, herbekijken, al eens een planning opstellen, enzoverder enzovoort.
Definitief ligt alles nog niet in zijn plooien, maar idealiter zou ik in 2017 eerst 2 duatlons willen lopen:
- begin mei twijfel ik tussen Powerman Luxemburg en Powerman Kopenhagen, beiden 10 km RUN - 60 km BIKE - 10 km RUN
- in juni zou ik heel graag deelnemen aan Powerman Sankt Wendel in Duitsland, een lastige klimwedstrijd met 10 km RUN - 120 km BIKE - 20 km RUN
Tot nu toe geen echte verrassingen dus. Dat ik me op duatlon wilde storten, dat had ik al eens gelost, zeker na de fantastische ervaring in de tot duatlon herleide Ironman 70.3 Luxemburg.
Maar er was er één die onmiddellijk reageerde met "zal jij de triatlon wel kunnen missen?" En dat was mijn kinesist/osteopaat Davy. Blijkbaar laat je op de behandelingstafel toch wel meer over jezelf los dan je wel denkt, want Davy had het inderdaad bij het rechte eind. Helemaal afscheid nemen van triatlon, nee dat krijg ik niet over mijn hart.
Gezien ik nooit boven de middelmaat zal uitkomen bij het zwemmen, ben ik aangewezen op wedstrijden waarin er tijd genoeg is voor de grote inhaalrace in het fietsen en lopen. En dan kom je voor je het weet terug bij..... de Ironman afstand. De goesting is terug, het begint terug te kriebelen.
Mijn vizier is gericht op de late season-Ironmans (eind augustus/september/oktober): Vichy, Weymouth, Wales, Mallorca, Barcelona? We zien wel.
In duatlon werken aan mijn snelheid en kracht in het fietsen en lopen, om vandaaruit door te trainen voor een Ironman, het klinkt als een strak plan. : )
Ook de Triatlon d'Alpe d'Huez heb ik ondertussen als zeer interessant aangevinkt: 2,2 km SWIM - 115 km BIKE en 22 km RUN. WAT me vooral aanspreken is het fietsen met beklimmingen van de Col de l'Alpe du Grande Serre, de Col d'Ornon en Alpe d'Huez. En het lopen speelt zich helemaal af boven op Alpe d'Huez. Kijk dat vind ik nou een lekker brokje sé. : )
Jullie merken het....voldoende om over na te denken tijdens het off season. Naast het feit dat ik natuurlijk ook nog wel wat train om wat basisconditie te onderhouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten