Op maandag
begon ik op een nuchtere maag aan dit trainingsblok van 3 weken met een zwemtraining. 60% van deze training bestond uit technische oefeningen. Dus was ik gepakt en gezakt in het zwembad aangekomen: vinnen, pull buoy, paddles en een bus sportdrank om niet zonder nafte te vallen. Tussendoor checkte ik even of mijn technische oefeningen wel iets opleverden: 2 keer een 200m aan tempo 1:54 was een zeer geruststellend resultaat.
In de namiddag deed ik nog een extensieve rit van 49 km naar Berlare en terug. Niks forceren, want de (zon)dag ervoor had ik redelijk doorgetrokken tijdens de rit met Mr T. Maar blijkbaar zat de kracht nog in de benen - vlak, langs de dijk, extensief - het leverde een onverhoopte moyenne van 30,7 km/u op. Que?!
Dinsdag
Hier stond een zware intervaltraining op het programma. Werken aan de snelheid met 5 zware blokken van 600m telkens onderbroken door 300m rust. Als je als 47 jarige veteraan zonder echt voluit te sprinten deze tempo's uit je sloffen haalt - 3:38; 3:34; 3:46; 3:33; 3:32 - dat betekent 16 - 17 km/u - dan kan je niet klagen.
Woensdag
heb ik dan wat kilometers gemaald op de fiets met één hevige blok aan overslagpols van 7 minuutjes richting Deinze, en na een lekkere Latte Macchiato bij Letters & Co op weg naar huis nog een laag intensieve blok van 20 minuten tegen de wind in. Geen hoogtemeters voorlopig dus, maar daar zou zondag wel verandering in komen.
Donderdag
had ik echt een topdag. ik liep een negatieve duurloop van 18 km op 't gevoel (zonder echt 't gas in te drukken) aan tempo 4:24 (13,6 km/u). Gemiddelde hartslag 142, da's net op de grens tussen extensief en intensief, dus eigenlijk op de grens waar ik mijn koolhydratenreserve meer en meer begin aan te spreken, en minder en minder kan rekenen op vetverbranding. Dit soort trainingen liep ik 3 jaar geleden in dezelfde periode en in aanloop naar Ironman Frankfurt aan pakweg 12,8 km/u. Wat een vooruitgang! Ik schrijf hier binnenkort eens iets over over-Ironmanisering en hoe atleten daardoor stagneren.
Daarna kwamen 2 relatief rustige dagen
Op vrijdag
beperkte ik me tot een half uur core stability oefeningen
en op zaterdag
begaf ik me - eerlijk is eerlijk - met een lichte kater naar de Mr T zwemtraining. Maar de lange training (2700m is veel voor mij op dit moment) beviel me goed. In de vooravond breide ik er nog een rustig loopje van een goede 6 kilometer aan vast. Kwestie van de beentjes nog eens los te lopen.
Voor zondag
had Kenneth, de wegkapitein van Mr T, een aardig ritje uitgedokterd. 't Is Parijs Roubaix, dus er mochten wat kasseien in liggen, vond hij. En ... kasseien zijn maar half zo tof als ze vlak liggen. Kortom een rit door de Vlaamse Ardennen zou ons leiden over de Haaghoek, Leberg, ... maar ook over de Taaienberg, Paterberg en Koppenberg. Een ritje goed voor een kleine 120 km, dat zou zwaar worden. In het begin had ik geen supergevoel in de benen, ik had precies het eerste uur nodig om opgewarmd te geraken. Maar eens de hellingen in het vizier kwamen, herleefde ik precies: de Haaghoek vloog ik over, op Taaienberg, Patersberg en Koppenberg kwam ik eerste of tweede door gewoon mijn eigen tempo te zoeken: power in de klimmersbenen blijkbaar, want ik as toch niet met Janneke & Mieke onderweg. En in de stukken vals plat tussendoor voelde ik me gewoonweg super. Heerlijk! Opnieuw geland in Oudenaarde, stond nog een lang stuk langs de dijk te wachten op ons, en daar werd een serieus tempo gevlamd: 40 km/u. Ik nestelde me in het groepje van de eerste 5 die de rest er genadeloos afknikkerden, en nam ook nog eens een stuk kopwerk voor mijn rekening. Maar dat had ik beter niet gedaan, tegen dat we in Eke waren kreeg ik toch wel een klop van jewelste en moest ik de andere 4 van de kopgroep laten gaan. Ik reed de laatste 8 kilometer op de dijk nog goed door aan 34 km/u. Maar die 40 km/u die die gasten er op nahielden, was efkes te veel van het goede. Een moordend goede training die ook aantoont waar er nog werk aan is: de kracht zit goed, de basissnelheid ook, de uithouding is goed tot pakweg 100-110 km. Maar de krachtuithouding moet nog verder uitgebouwd worden.
Voila, dat was het dan een weekje (goed voor 12u45min training) meekijken vanachter mijn schouders. Tot volgende week. 😜
Geen opmerkingen:
Een reactie posten