Hoe graag ik ook train, toch keek er naar uit, naar zo'n recupweek. Velen verwarren zo'n recupweek bovendien met een week niks-doen. En die fout heb ik vroeger ook wel eens gemaakt. Maar eigenlijk wil je niet al te veel uit je dagelijkse trainingsmodus komen. Het is wel allemaal kalmpjes aan en vooral kort. Na 6 dagen had ik hoop en al 5 uren training achter de kiezen. En allemaal korte fietstrainingen, korte looptrainingen, een zwemmeke, wat oefeningskes.... Het is allemaal wat meer ongedwongen in zo'n recupweek. De week erna wil je immers frisse benen en een frisse kop hebben, maar .... je wil ook weer geen overgangsperiode nodig hebben om terug te wennen aan de dagelijkse trainingen. Een beetje een evenwichtsoefening dus. (is dat niet een woord dat ik wat veel begin te gebruiken, evenwichtsoefening?)
En die rit van 101 km op zondag dan, zal je je afvragen? Wel da's eigenlijk al de eerste dag van de nieuwe trainingscyclus. En die rit bevestigde al direct dat de recup me deugd gedaan had. Zeer goeie benen, veel kopwerk gedaan, me regelmatig moeten inhouden, en op het laatste lange stuk langs 't kanaal Brugge-Gent eens goed aan de boom geschud: het ging allemaal als vanzelf zondag. En zo hoort dat na een recupweek.
Er komen opnieuw 3 trainingsweken aan. Drie da's in principe wat te veel voor mij: ik geef de voorkeur aan een regime van 16 dagen trainen - 5 recupereren, in plaats van 21 dagen trainen - 7 dagen recupereren. Maar soms moet je je trainingsregime ook aanpassen aan de rest van je leven. Dus is het wat knippen en plakken. Het is gewoon zaak om de derde week goed te letten op de signalen van mijn lichaam. En als die op knipperlicht-oranje springen, dan moet ik gewoon durven een stapje terug te zetten.
Maar voorlopig is dat dus niet aan de orde: goesting en frisheid op overschot om er in te vliegen. Time flies when you're having fun. : )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten