De weegschaal was meedogenloos deze ochtend. Ik voelde het wel natuurlijk, maar er is dus exact 3 kilo bijgekomen na Challenge Roth (op anderhalve maand): 73,7 kg. De riem eraf enzo, iets te veel droogjes en natjes. Het gekende scenario na een grote wedstrijd.
Maar ondertussen ben ik dus terug aan het trainen voor Challenge Sardignia eind oktober. Al heeft mijn deelname daar deze week aan een zijden draadje gehangen. De lichte buikspierblessure die ik in maart opliep, en die we tot Roth onder controle hadden blijven houden, was immers niet opgelost door de rustmaand juli. Niet dat ik er heel veel last van had, maar toch ... ik wou het verder laten onderzoeken. Donderdag dan maar een echo laten nemen. De arts zat 15 minuten te zoeken maar vond niks. Tot hij me op het einde van het onderzoek, zei: "stel je eens recht", en dan direct op de echo zag wat er mis was. Het verdict: ik heb een liesbreuk, en dat moet operatief hersteld worden. Bam!!! Dat was efkes slikken. Ik deed verder in het weekend op training alsof er niet zoveel aan de hand was, en dat was maar goed ook. Vandaag heb ik immers bevestiging gekregen van mijn sportarts, dat ik mag doortrainen tot eind oktober, en mag deelnemen in Sardinië. Daarna moet ik dan wel onder het mes, om de liesbreuk te herstellen (ik krijg een netje over mijn buikwand om het gat te stoppen).
Ik lijk wel een prof: eerst het seizoen afwerken en dan me direct daarna laten opereren. 😎 In november zal deze kerel minder stoer doen, denk ik, als hij voor het eerst in 49 jaar onder het mes moet. Maar nu ben ik vooral blij dat ik mijn Sardinië-plannen mag doorzetten.
De trainingen beginnen immers terug fun te worden. In alle 3 de disciplines voel ik dat ik op training al eens het gashendel mag en kan opentrekken.
Ik zit terug op een aanvaardbare springplank-niveau. Van hieraf moet ik in staat zijn om terug een sterk genoeg vormpeil op te bouwen.
Maar na deze eerste voorbereidende trainingsblok van 3 weken ga ik nu even 5 dagen in recup. De batterijen opladen is belangrijker dan ooit. Challenge roth is nog niet helemaal uit mijn systeem. Qua vorm zou ik wel eens hard kunnen crashen, als ik nu de recuperatiemomenten verwaarloos. Dus, verstand erbij houden en me niet laten opjagen door de korte voorbereiding. Uiteindelijk kan ik hierna nog 3 trainingsblokken van 16 dagen inplannen voor ik naar Sardinië vertrek. Let's do it!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten