Het is me nog nooit gebeurd, maar ik weet dus nog altijd niet hoe ik mijn seizoen dit jaar ga afsluiten. Eén inzicht heb ik vorige week meegebracht uit de Ardennen. Die wedstrijd in Alpe d'Huez is zo episch dat het nooit zomaar een voorbereidingswedstrijd op iets anders kan zijn. Het is een echte A-wedstrijd, en ik wil daar heel sterk voor de dag komen. Ik heb gekozen om dit seizoen eens ten volle in te zetten op mijn klimmersbenen, dus we gaan dat ook doen hé.
Maar het meest concreet als afsluitende wedstrijd was toch de spiksplinternieuwe Ironman Italy op 23 september. Ik zou doortrainen na Alpe d'Huez om op Ironman niveau te komen. Wat niemand verwachtte, gebeurde echter deze week: Ironman Italy sold out! Oops, daar gaat plan 1. Ik kon me immers nog niet inschrijven omdat ik eerst duidelijkheid moet hebben over mijn werkschema in die periode, en omdat mijn vrouw ook nog haar knie-operatie moet plannen. Pas binnen 2 weken kon ik dus uitsluitsel hebben.
Ondertussen is het natuurlijk beginnen malen in mijn hoofd: Ironman Vichy (27 augustus) lijkt me als Ironman te vroeg na Alpe d'Huez te komen, de week daarna kan ik deelnemen aan de heel mooie halve triatlon van Gérardmer (2 september) waarvoor ik reeds ingeschreven ben, maar ik kan ook eens gaan proeven dat weekend van het WK duatlon in Zofingen (CH) (3 september): 10 km RUN - 150 km BIKE - 30 km RUN, op een zeer zwaar parcours.
Muizenissen dus, maar deze maand moet wel de beslissing vallen.
Trainen
Ondertussen heb ik opnieuw een goede trainingsweek achter de rug, waar vorige week het fietsen centraal stond (met de fietsstage van Mr T in de Ardennen), was deze week opgebouwd rond het lopen.
46 km heb ik in totaal gelopen deze week, maar vooral de 3 opeenvolgende dagen looptraining waren een grote uitdaging. Hoezeer ze ook verschilden, het waren elk op zich wel uitdagende looptrainingen:
Donderdag
In de intervalloop wou ik afwisselend experimenteren met het halve Ironman tempo, en met het kwarttriatlon-tempo, maar ik was wat te enthousiast en kwam meestal in de buurt van dat 2e uit.
het geplande 2 * (1200 1/2 IM - 600 1/2 IM - 400 1/4 IM - 200 1/4 IM) met telkens 400m recup ertussen,
(*ter info 1/2 IM = 4:10 - 4:20 en 1/4 IM = 3:50 - 4:00)
werd
1200 1/2 IM 4:06 (te snel)
600 1/2 IM 4:05 (te snel)
400 1/4 IM 3:49
200 1/4 IM 3:39 (te snel)
2200 1/2 IM -> 1/4 IM 4:01 -> 3:48 (te snel)
400 1/4 IM 3:49
200 1/4 IM 3:59
Vrijdag
Na 1 uur hill repeats op de Betsberg en in Landskouter, kwam ik thuis voor een onmiddellijk combi-loopje. Heel kort, maar wel met als bedoeling om de eerste 3 km onmiddellijk in 1/4 triatlon tempo te komen, en dan de 4e kilometer los te lopen. Dat lukte zeer goed.
eerste 3 km rond 1/4 IM tempo: 3:53; 3:46; 3:51
daarna 1 km uitbollen aan 4:45
Zaterdag
Na dat geweld, mocht ik op zaterdag gewoon extensief lopen. Dat zouden de beentjes wel kunnen appreciëren, dacht ik. Maar wat ze minder konden appreciëren, was dat ik ook mijn drankgordel meenam. Ja, dan weten ze hoe laat het is: dat wordt dus meer dan 20 km lopen.
23 kilometer waren het, en door het extensieve karakter was het nooit echt super lastig. Maar mijn benen waren duidelijk een beetje vermoeid, waardoor het ook op geen enkel moment echt 100% vlot of luchtig of fris aanvoelde. Het was 23 km aan een stuk toch wel werken. Ik kwam binnen met een gemiddeld tempo van 4:28, dus ongeacht het minder vlotte gevoel had ik blijkbaar toch een goed cruise tempo gevonden.
Misschien nog even 2 andere trainingen er uitpikken:
Ik heb deze maand mei echt mijn zwemtrainingen serieus verwaarloosd. Ik zit zowat aan 1 training per week. Deze week was dat een openwatertraining in Nieuwdonk. Groot was mijn verbazing dan ook als ik die 1900m rond Nieuwdonk zwom op 35,5 minuten. Blijkbaar heb ik weinig last op dit moment van mijn zwemdip. Ik moet ook wel toegeven: met mij HUUB wetsuit lig ik altijd super goed in het water. Dat is echt helemaal anders zwemmen dan zonder wetsuit.
Zondag ging ik met Mr T gaan fietsen, en ik had me voorgenomen om veel te cruisen in de slipstream van het peloton. Maar we waren maar met zijn vieren die dag. En dan kan je je moeilijk wegsteken hé. 't Was een mooi relatief rustig ritje waarin ik in de loop van de rit voelde dat mijn benen beetje per beetje herstelden van het trio looptrainingen de dagen ervoor. Zo goed hersteld dat ik naar het einde van de rit langs den dijk een zeer mooie streep heb getrokken van 25 minuten rond de 40 km/u. Mooi gestart 15 slagen onder de overslagpols en zachtjesaan opgebouwd naar overslagpols en daar een beetje boven. Had niet gedacht dat ik dit nog in de benen zou gehad hebben, maar het voelde eigenlijk zeer comfortabel aan.
Vooruitblik
Nog 3 dagen train ik goed door. Dan zal ik 17 dagen bezig zijn, en mag de riem er even af. Zondag is er dan het clubkampioenschap op de kwart triatlon van Beernem. Dat wordt fun, oftewel dicht tegen de pijngrens aanschurken. Triatlon en masochisme, het zijn aanleunende disciplines blijkbaar. Een pikant relaas van die wedstrijd, volgende week op deze plek dan maar. Ciao (oops, dat Italiaans zal ik dit jaar dus niet nodig hebben).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten