Eigenlijk is de week onder te verdelen in 3 - zij het ongelijke - delen.
1. De dagen voor de Mr T Stage
Vanaf donderdag wist ik dat er me een pittige stage te wachten stond, dus boekte ik mijn goeie benen reeds voor maandag.
Een duurloop van 22 km aan een moyenne van 4:25, of tewel 13,6 km/u. Daar heb je toch wel uitgeruste benen voor nodig hoor. 't Was ook niet zomaar een duurloop, er zaten drie intensieve blokken van 3 km in. En die zagen er als volgt uit:
#1 4:10; 3:58; 3:56 (HSL 145; 150; 156)
#2 4:07; 4:01; 4:02 (HSL 153; 157; 160)
#3 4:02; 4:03; 4:04 (HSL 159; 163; 165)
Na de eerste 2 blokken kon ik de hartslag nog vlot terug laten zakken naar de extensieve zone. Na de derde was dat onmogelijk, tenzij ik een wandeling had overwogen (which not!)
Dan een dagje core stability en ochtendzwemmeke op woensdag. En de valiezen maken voor een fietsstage met Mr T in de Ardennen.
2. De Mr T Stage
342 km bollen op 3 dagen, dat kan je een fietsstage noemen toch? Ik ben superblij dat ik dit jaar terug de zeer gezellige bende van Mr T vervoegd heb. Zalige club.
Wat heb ik geleerd op stage (naast het feit dat de warmte van een club soms groter kan zijn dan die van een hevige zomerprik)?
a) Dat ik verdomd goed bergop kan rijden
Ik wist al wel dat ik een klimmertje was. Maar in zo'n stage kan je ook zien waar je staat ten opzichte van anderen. En dan kan ik er niet naast kijken: als het bergop gaat, dan zijn er niet veel die meekunnen. Er zijn er natuurlijk (en ik ben er ook 1 keer genadeloos afgereden toen het licht uitging ergens in de buurt van Bouillon), maar ik heb toch een visitekaartje afgeleverd voor de Alpen denk ik. Gelukkig was het goed weer, want boven op een helling wachten als het regent en koud is, daar kan een mens wel eens een verkoudheid van oplopen hé. 😜(Die heb ik nu ook, maar da's van de pollen in de lucht)
b) Dat Etixx brol is
De club had een volledige doos Etixx isotone drank gesponsord gekregen. De eerste dag vul ik mijn pullen dan ook met dat roze spul om eens te kijken wat dat geeft. NOOIT MEER! Veel te weinig zouten in die Etixx drank. En ik, die zowat verslaafd ben aan mijn zoute Sportscontrol dranken, zal er dan ook de prijs voor betalen. Daarbovenop had ik ook in totaal nog iets te weinig gedronken die dag. Bij dat donkere moment in de buurt van Bouillon merkte ik het al: dit komt niet goed. Recht op de trappers ging niet meer zonder krampen te voelen opkomen van mijn kleine teen tot achter mijn oren.
Het lumineuze plan was dan ook nog eens om in de verschroeiende hitte van de vallei van de Semois nog een koppeltraining te doen: 6 km lopen werd het aan 14 km/u. De eerste kilometer gestart aan 15 km/u, maar beetje per beetje verloor ik mijn stijl door de dreiging van opkomende krampen.
Toen ik terugkwam aan ons huisje heb ik me met een grote fles spuitwater (meen ik me te herinneren) en een bus recupdrank (van Sportscontrol!!) op een muurtje gezet, en ik heb daar toch een paar minuten zitten afzien: draaierig, hoofdpijn, buikpijn en vooral opstoten van krampen in verschillende spieren. Ik kwam er na een tijdje weer helemaal door, maar last van krampen zou ik nog hebben tot in mijn bed (de allerlaatste kramp van de dag schoot in mijn kleine teen 😄 )
Etixx, nooit meer dus voor mij. Is dat nu echt brol? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet: ik heb er niks aan, aan Etixx.
Ik was benieuwd wat de volgende dag, de vrijdag, zou geven na zo'n monsterklop. Maar kijk, die dag had ik echt moordend goeie benen. De ORS en de sportdrank van Sportscontrol + de hogere discipline wat betreft inname van voldoende vocht de ganse dag zullen er mede voor gezorgd hebben dat ik weinig last had van de hitte. Ik werd zelfs beter naarmate de rit langer duurde. In de laatste 30 kilometer oefende ik op de hellingen nog wat met tempowissels in de beklimmingen. Heerlijk!
c) Dat een 39/25 misschien toch iets te veel kracht zal kosten in de Alpen
Eén probleem: ik zat met een 39/25 als kleinste verzet op mijn fiets. Daar rij ik eigenlijk alles mee: Vlaamse Ardennen, Ardennen, Vogezen. Ik stamp die 39/25 rond. Maar ik merk wel dat dit me in de Alpen veel te veel kracht gaat kosten. Ik heb wel de kracht om dat verzet rond te stampen, maar ik ga niet fris genoeg aan de afsluitende 22 km lopen kunnen starten. Ik ga dus toch nog een kleiner verzetje meenemen naar Alpe d4Huez. Iets om met de fietsmecaniekers te bekijken binnenkort.
d) Dat ik in staat ben - echt waar- om mijn testosteron en mijn trots even opzij te schuiven (maar alleen als dat een zeer verstandige training kan opleveren)
De laatste stagedag zat ik in dubio. Sommigen gingen 152 km bollen, anderen 100. De enen hadden het testosteron nog blinken in hun ogen, de anderen wilden er een gezapig ritje van maken. Ik wist eigenlijk wel welke rit ik die dag nodig had: een gestadige rit zonder pieken boven de overslag: niet te heftig, niet te traag. En zowat 90 km. Dat zou de ideale rit zijn om mijn heftige trainingsinspanningen van de vorige 2 dagen niet te niet te doen, en mooi te consolideren. En...om zondag toch nog een kwaliteitstraining te kunnen lopen. Moeilijk om dit in te passen in een stage, en dus koos ik uiteindelijk voor een solorit van 90 km, waarin ik me minutieus kon houden aan mijn plan. Een solomomentje dus: me, my bike en my beloved Ardennes. 90 km aan 27 km/u en ten volle genieten van de omgeving.
3. De dag na de stage.
En dat plan is dus perfect gelukt. Zondag heb ik thuis nog een prachtige duurloop van een goeie 15 km gelopen aan 13,5 km/u, en dat in een verschroeiende hitte! Perfecte keuze gemaakt dus die zaterdag dus met mijn solorit.
Samenvattend:
17u16 min in de weer geweest vorige week. Kwaliteitsvol en verstandig getraind. Echt een topweek!
In de maand mei ben ik in het lopen en in het fietsen heel hard vooruit gegaan. Het zwemmen heb ik te stiefmoederlijk behandeld. Daar moet een inhaalmanoeuvre gebeuren. Maar in Alpe d'Huez zal ik toch vooral op mijn benen rekenen. Die eerste 2 km in het water zal ik als opwarming gebruiken. Uhm ....opwarming in water van 13 graden? 😨
Geen opmerkingen:
Een reactie posten