Even proberen uitleggen waar we op dit moment aan werken:
1. Hoofdhouding: Onder water kijk ik eigenlijk 45 graden voor mij uit naar de bodem, terwijl ik mijn hoofd moet laten hangen in het water en perfect onder mij naar de bodem moet kijken (90 graden). Het leek op het eerste zicht detailkritiek, omdat Fre me vertelde dat mijn houding in het water goed is, ik lig niet te laag met mijn benen. Hij gaf aan dat als ik mijn hoofd laat hangen, mijn benen nog iets hoger komen te liggen, en dat mijn lichaam dan een quasi perfecte lijn kan vormen op het wateroppervlak.
Een goed punt perfectioneren, denk je dan misschien, is dat nu het prioritaire wat van een matige zwemmer een degelijke zwemmer zal maken? Wacht even .... ik kom er straks op terug.
2. De leading arm (da's de arm die voor mij uit in het water klieft, op het moment dat ik adem (dat is dus beurtelings de linkse en de rechtse, want ik adem om de 3 slagen), zakt al weg in het water en begint al aan de catch beweging terwijl ik nog aan het ademen ben. Daardoor verlies ik de meeste propulsie die ik kan maken, nl. die van de catch (op zijn minst om de drie slagen).
Ik moet dus leren om tijdens het ademen mijn arm strak voor me uit te houden, en pas de catch in te zetten als ik terug in de houding terechtkom waarin ik met mijn hoofd in het water hang en naar de bodem kijk. Het is een kwestie van fracties van een seconde, maar het maakt zo'n immens verschil in de kracht die je kan ontwikkelen.
Mits een aantal drills (technische oefeningen) die Fre me meegaf, probeerde ik dat deze week dus in mijn trainingen toe te passen. En het werd in eerste instantie een ramp. Telkens ik ademde en mijn arm toch boven in het water probeerde te houden, zat er een enorme onderbreking of pauze in mijn slag. Het voelde alsof ik me daarna opnieuw op gang moest trekken. Om de 3 slagen dus je zelf weer op gang trekken....
Tot... ik er in slaagde om punt 1 en 2 te combineren ergens in mijn 2e zwemtraining deze week. Door mijn hoofd in het water te laten hangen en recht naar de bodem te kijken, moet ik veel minder doen met mijn hoofd om boven het wateroppervlak te ademen. Een slag van 45 graden en ik kom met mijn mond boven het wateroppervlak uit. Nee, juister geformuleerd, eigenlijk kom ik dan perfect in het golfdal uit.
En wat merk ik dan? Dat dit de sleutel is om mijn ademmoment korter te maken. Ik kan op deze manier lager en korter ademen, want ik moet veel minder werk doen met mijn hoofd. (Op de foto zie je iemand die dat zeer goed doet: kort laag inademen en perfect gebruik maken van het golfdal in het water. Probeer je in te beelden dat je 45 graden voor je uit kijkt onder water, en dan je hoofd kantelt om te ademen. Kijk nu naar de foto en dan zie je dat je net in het hoogste deel van het water uitkomt om in te ademen. Dan heb je dus 2 opties: zwembadwater drinken, of je hoofd hoger heffen..
Soit, moeilijk om uit te leggen: maar deel 1 - juiste hoofdligging in het water - maakt het dus mogelijk om mijn inadem-moment korter en efficiënter te maken, en dat maakt het mogelijk om deel 2 waar te maken, nl. gedurende dat korter moment mijn arm gestrekt voor me uit te houden in superman-houding. Eens dat me lukt, zou ik moeten kunnen komen tot een armbeweging onder water die me veel meer vooruitstuwt in het water.
Ik moet geherprogrammeerd worden dus. 't Is dus een lange weg, maar .... één van mijn favoriete levensmotto's indachtig: "if you find a path with no obstacles, it probably leads nowhere" .... hoor je mij niet klagen.
Soit, was het bovenstaande te techneuterig (of ook wel triatlon-nerdy), dan heb ik voor de trouwe volgers ook nog wel de wekelijkse rubriek 'overzicht van de trainingsweek in petto'. Hier komt ie:
Geïnteresseerd in cijfertjes? Ook voor u hebben we een overzichtje:
 |
| Zwart is de totale trainingstijd, blauw is zwemmen, rood is fietsen, groen is lopen en oranje is core stability en krachttraining. |
De tien uur is nog niet bereikt, en - voor de heel trouwe volgers - de 73 kg ook nog niet. Mischien volgende week? (cliffhanger!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten