En dat ziet er dan als volgt uit
Ik had het liefst 3 keer in het water gelegen deze week, maar donderdag tijdens de zwemtraining schoot er iets in mijn nek waardoor ik vrijdag echt met een stijve nek zat, en in het weekend ook nog te veel last had om echt een zwemtraining te kunnen inlassen. Niks ergs. By the way, volgende woensdag staat er een bezoekje aan mijn kinesist/osteopaat Davy op het programma. Daar ga ik zowat 2 à 3 wekelijks 'op onderhoud'. Hij krijgt dat gegarandeerd terug helemaal in orde. (in the meantime deed mijn vrouw Iris al een klein wonder met haar massage skills, waardoor ik zaterdag weinig last ondervond op de fiets)
Minimum 5 dagen recuperatietraining had ik mezelf voorgeschreven dus. Op zaterdag reed ik dan met nog zes andere Mr T 'ers de Omloop van Vlaanderen. Rustig ritje onder het 'samen uit -samen thuis' motto. Op de hellingen en de kasseistroken ontbond ik af en toe met duivels. Het beste gevoel hield ik over aan de Paddestraat en Lange Munte - dat waren 2 lange gevleugelde stroken waarin ik kracht en uithouding perfect in evenwicht hield - heerlijk!
Op zondag mocht ik dan kiezen tussen een looptraining en core stability. Ik vond dat er nog wat afval in mijn spieren zat van de zaterdagrit, en besloot om het bij wat core stability werk te houden. Ja, dat zijn de privileges van een recupweek.
Maar nu vlieg ik er dus 2 weken terug in. Ondanks het feit dat ik de vorige trainingscyclus afsloot met een bike overload week, zal ik de volgende cyclus direct ook terug starten met een bike overload week. "Zit daar een idee achter, Christophe?". Sommigen verdenken mij er onterecht van dat overal een idee achter zit, maar soms is het ook gewoon puzzle-werk. De volgende week heb ik iets meer ruimte om overdag trainingen in te plannen. Dus deze week komt wat meer in aanmerking om veel fietskilometers af te werken. Zo simpel kan het soms gewoon zijn.
Andere dingen zijn dan weer wel heel hard beredeneerd. Als ik om me heen kijk naar andere triatleten, merk ik dat ik al veel meer langere fietstrainingen ingelast heb deze winter dan de meesten. Ik heb inderdaad gans de winter redelijk wat ritten tussen 80 en 100 km gereden. En de laatste maand reed ik ook al een paar 100+'ers: 100,3 km ; 100,5 km; 136,3 km en 120,2 km. Dat tikt goed aan, en is intentioneel. Zijn die andere atleten dan sowieso minder goed bezig? Nee, helemaal niet. Ieders trainingsopbouw is een uiterst persoonlijk traject. Bij mij is het volgende dit jaar van belang. Na 3 jaren trainen voor de halve afstand (waar ik veel aan gehad heb qua kracht en snelheid), ga ik nu terug voor een wedstrijd op de lange afstand. Ik detecteerde dan ook voor mezelf bij het begin van dit seizoen het gebrek aan lange ritten als mijn zwakste schakel. Zonder de rest van de trainingsopbouw te verloochenen, koos ik dan ook bewust om wat meer in te zetten op kilometers maken. Dat is één van de belangrijkste zaken die triatlon me geleerd heeft (een levensles zelfs): reken niet enkel op je sterktes, ga ook actief op zoek naar je relatieve zwaktes en probeer ook die aan te pakken.
En voor jullie me voor zijn: ja, inderdaad. Dat is ook waarom ik terug zwemlessen genomen heb. 😛
Soit, alles klaar zetten voor een bike overload week dus. De fiets is gekuist, de ketting gesmeerd, en .... als het nog een klein beetje warmer wordt, mogen binnenkort die benen ook terug geschoren worden. Yiha!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten