zondag 4 maart 2018

Road to Roth week 22: verbazend sterke week


Wat een trainingsweek! 15u35m getraind, en we zijn nog maar eind februari.
Het was nochtans geen rustige werkweek, maar ik slaagde erin om veel werk te verzetten vorige week zondagavond en -nacht, waardoor ik met een voorsprong aan de week kon starten. Toewijding heeft vele gezichten!

Februari is een heel zware trainingsmaand geweest met slechts een paar recupdagen in het midden van de maand. Ook daardoor verbaasde deze trainingsweek me enigszins. Ik verwachtte op mijn tandvlees te zitten voor het einde van de week.



We zijn een kleine 4 maanden voor D-day. Misschien eens een moment om de drie disciplines te overlopen aan de hand van deze week.

In het zwemmen heb ik de meest speciale voorbereiding ooit achter de rug. Ik heb eigenlijk enkel nog maar technische trainingen gedaan. Samen met zwemcoach Frederic Goetry ben ik nu al maanden aan het sleutelen aan een betere zwemstijl. Deze week filmde hij me onder water. We zagen een kleine knik in mijn elleboog die het zo moeilijk (zoniet onmogelijk maakt) om mijn drop en catch deftig te doen. Die me dus verhindert om veel water mee te pakken van voor mij en onder mij weg achter mij te duwen. Dat beeld (+ alle oefeningen die we gedaan hadden) zat zo in mijn hoofd vrijdag, dat ik plots een geweldige training afwerkte met een heerlijke flow in het water, en eindelijk met het momenten een gevoel van echte stuwing door het water. Ik kom er wel. Vanaf volgende week probeer ik duurtrainingen te koppelen aan techniek.

Bij het fietsen wist ik de laatste 2 weken niet goed of ik nog was vooruit gegaan. Veel ritten in de extreme koude gedaan, en die geven niet altijd een top gevoel omdat je zo ingepakt bent en je lichaam zo hard opspant zodat er veel energie verloren gaat. Maar vandaag op zondag kwam er een grote test: een rit die plots het aantal kilometers gevoelig de hoogte in jaagt. Hadden de rit van 90 à 100 km me voldoende klaargestoomd voor het langere werk? Het antwoord was zeer bevredigend: ik reed een heel vlotte 136 km met daarin ook de 88 km-versie van de Ename Classic. Ik merkte dat de pure power om vlot bergop te rijden nog niet aanwezig is, maar de uithouding en de krachtuithouding zijn op niveau. Zelfs in de laatste 10 km kon ik op een lang stuk vals plat nog eens goed doortrekken. 280 km op de fiets gezeten deze week. Cool!

Het meest positieve hou ik voor het laatste: mijn lopen gaat fantastisch. Zaterdag liep ik een lange duurloop van 18,3 km op eenvoudig uithoudingstempo. Ik kwam uit op een vlotte 13,3 km/u (tempo 4:30). Ja, daar kan je niet over klagen hé eind februari. Die 3 jaren trainen voor de snellere halve afstand hebben me geen windeieren gelegd. Ik begin te dromen van een afsluitende marathon onder de 3u30 in Roth. Zou dat dan ooit eens lukken? Het zijn maar dromen, maar ze houden me wel bezig tijdens het lopen, moet ik toegeven.

Het gevecht met de kilo's verloopt ook niet slecht. Chocolade is de laatste weken mijn zwak punt, zeker die met nootjes en rozijntjes in. 😜 Maar we blijven mooi onder de 73 kg hangen.



Maar nu, is het bobijntje af. Echt waar. Minstens 5 dagen recup op het programma nu. Ook daar zal ik van genieten. Slaapwel, liefste lezers.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten