Die vrijdag is bovendien een staaltje van typische triatleet-planning. Van 8u40 tot 16u50 moest ik les geven. Vanaf 19u was ik uitgenodigd bij mijn oude unief-maten voor een ouderwets potje kaarten en zeveren, dat zou duren tot 3u 's nachts. Geen tijd voor training dus? Vergeet het!
7u 's morgens stond ik in de vrieskou aan mijn voordeur voor een looptraining naar het werk. Om 17u liep ik terug naar huis. Daar snel een doucheke, beseffen dat je benen na 2 looptrainingen en een ganse dag rechtstaan best zouden losgereden worden. Dan rij je toch gewoon die 10 km naar die kaartavond met je racefiets. En 's nachts om 3u rij je gewoon weer die 10 km terug. 18 km lopen en 20 km losfietsen op een dag waar iedereen denkt dat je er niks tussen krijgt. Zo doen wij triatleten dat.
Die looptrainingen gaan bovendien fantastisch. Ik voel echt dat ik vruchten pluk van de afgelopen 3 jaar trainen voor de halve afstand. Ik heb loopsnelheid bijgekweekt. Ik kom nu extensief vlot uit boven de 13 km/u, ben veel beter in loopvorm dan in 2014 zo'n 4 à 5 maanden voor de wedstrijd. Ik begin al te dromen .....
Qua lopen alles dus ok. Ook het fietsen mag gezien worden: in deze temperaturen een rit van 100 km en één van 92 km uit de benen schudden: ik ben best trots op mezelf.
Maar (er is altijd een maar): slechts 1 zwemtraining en geen enkel core stability sessie. Da's echt niet ok. Volgende 2 weken krijgt het zwemmen voorrang: ik wil de volgende 14 dagen zeker 6 zwemtrainingen inplannen. Ik wil oogsten wat ik gezaaid heb in het zwemmen, en dat vraagt om een regelmaat in mijn zwemtrainingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten