week 50 (inderdaad VIJFTIG!)

Laatste trainingsweek

Jawadde jongens, een overgangsjaar noemde ik dit. Wel dit is dan week 50 van het overgangsjaar. We zijn bijna 't jaarke rond.
Het was de laatste trainingsweek en zoals jullie al merkten de laatste weken: het bobijntje is bijna af. Mijn lichaam is moe en ook mentaal vergt het net iets meer van me om de trainingen goed te blijven afwerken. En voor de rest zit ook duidelijk met een knoert van een voetblessure. De 2 dagen na een looptraining zit mijn linkervoet muurvast. Begin ik daarna te lopen, is de looptraining op 't eerste zicht een verademing voor de voet, om dan een paar uur na de training te merken dat die voet opnieuw kwaad is op mij. Volgens mij een duidelijke overbelasting door de vele kwaliteitslooptrainingen die ik dit jaar gelopen heb. Veel tempokilometers gemalen, en mijn linkervoet heeft geen goesting meer, protesteert, is de stoute jongen in de klas. Soit, dinsdag mag 'Golden Hands' Davy Van Haudenhuyse mijn voet nog eens loszetten, en dan laat ik hem rusten tot zondag.

Jawel, zondag 9u55 Belgisch Kampioenschap Halve triatlon in Deinze. 1,9 km zwemmen, 90 km fietsen en 21 km lopen. Mijn laatste wedstrijd van het seizoen, en vermoeid of niet, over mijn piek of niet, lastig linkervoetje of niet: ik wil vlammen! In schoonheid het seizoen eindigen (zou een top tien plaats mogelijk zijn op dit BK?) of op zijn minst al strijdend ten onder gaan.

Want:

En of ik nog goesting heb in Deinze, na 50 weken? Wel wees maar zeker, ik heb er verdorie Heusden Koers voor gelaten. Dan kan tellen zulle, jongens. Voor wie Heusden Koers niet kent, da's geen training hoor, dat is gewoon het leukste feestje van 't jaar in Oost-Vlaanderen en zijstraten. En dat heb ik dus links laten liggen.

Nog één keer dit seizoen de traingsweek overlopen met jullie? Allright hier komt ze dan:

Zoals ik al aangaf vorige week, ik heb moeten schipperen tussen 'de gaskraan opendraaien' en voldoende recupereren.
De gaskraan ging open op:
- Dinsdag (terwijl op Heusdenkoers de tapkraan open ging): ik reed 's middags aan 31,5 km/u terug van Nieuwvliet naar huis (dat was nog pretty easy), om dan de U17 van Tenstar te trakteren op een pittige looptraining met een paar zware core stability/kracht oefeningen. En ik kan het niet maken om die gasten te laten afzien zonder zelf mee te doen. : )
- Donderdag - een tempoduurloop van 19 km op een nuchtere maag. Zottekes! Binnen die 19 km ook nog eens drie blokken gelopen: telkens 3 km @ 4:10 (14,5 km/u) gevolgd door 1 km @ 4:00 (15 km/u). Dan ben je toch blij als je thuis je kommetje corn flakes voor je neus ziet staan.
- Zondag - ik was 60 km ver met de fiets en had (helemaal in mijn eentje) een gemiddelde van 34,5 km/u. Gedeeltelijk op het parcours van Deinze, waar ik iemand die ook 't parcours aan 't verkennen was met wat vraagtekens opgezadeld heb, vrees ik, toen ik hem aan 42 km/u voorbijraasde, hij probeerde om aan te klampen en al na 10 seconden een vloek van tussen zijn lippen wurmde die beetje per beetje verder weg klonk. Ik zie alle triatleten graag, maar er zo enen losweg afrijden, doe ik ook graag, moet ik toegeven. : )
De volgende 30 km heb ik wat rustiger gereden, want Chris V was erbij en da's een echte maat, die rij je er alleen los af als het om de knikkers gaat (of om eens goed te lachen natuurlijk).
Soit, thuisgekomen met 33 km/u op de teller na een kleine 90 km, en dan de loopschoenen voor 6 km aan tempo 4:10. De rechtervoet slaagde er echter in om de linkervoet te verleiden tot wat positieve ongehoorzaamheid, en ze liepen gezamenlijk kilometers van 4:05; 4:01; 4:00; 3:55; 3:53; 3:56. Van mij mogen ze volgende week zondag ook nog eens ongehoorzaam zijn hoor, maar dan is 't wel een beetje verder lopen.

En dan zat het er dus op: de laatste zware training van het seizoen. Die zalige vermoeidheid was ook beter te verdragen omdat het echt een goede laatste test geweest was.

Supporters op post

Wie volgende week goesting heeft, Deinze is een zalige wedstrijd om te komen supporteren. we komen uit het water ter hoogte van de Markt van Deinze, om daar dan met de fiets 4 keer te passeren en ook tijdens het lopen zijn er 4 passages op de Markt, om uiteindelijk te finishen...jawel ... op de Markt.
Jullie zitten op een terras en drinken een pintje, en omdat er in Deinze niet altijd veel te zien is, zorg ik voor wat randanimatie (swim - bike - run). Om het een klein beetje evenwichtig verdeeld te maken, schreeuwen jullie me ondertussen als gekken naar die finish lijn, zeggen zelfs als ik quasi volledig in krampen schiet dat 'ik er goed uit zie'. En als beloning trakteer jullie o peen frisse Vedett of een glaasje bubbels na de wedstrijd op het terras van Letters & Co. Fair deal? Be there!

Witte rook?

Oh ja, voor ik afsluit. Ik had jullie vorige week beloofd dat er witte rook zou zijn vandaag. IK kan mijn belofte niet helemaal waarmaken. Laat ons zeggen dat er twee schoorstenen zijn, en dat de ene nog wat sputtert terwijl de andere zijn geheimen begint te ontrafelen.

1. De sputterende schouw: ik heb nog niet definitief beslist hoe volgend jaar er uitziet. Grootste kanshebber is Ironman Maastricht op 31 juli 2016. En dat is echt wel met de bedoeling om een volle bus supporters mee te krijgen. Maar - om het voorzichtig uit te drukken - er is nog wat werk aan de familiale kalender hier bij ons, dus nog een klein beetje wachten op een definitieve beslissing.

2. De schouw met de witte rook: ik heb de laatste 10 jaar niet alleen hard getraind, ik heb me ook gedurende 10 jaar continu verdiept in trainingsmethodes, trainingsleer, trainingszones, belang van recuperatie, core stability, opbouw van een seizoen, trainen op maat van je eigen lichaam en leven. Ik heb gewerkt aan zwakke punten niet alleen door te trainen, maar ook door te lezen, te luisteren, te kijken, vragen te stellen aan kenners hier in België of soms per mail overseas. Na 10 jaar heb ik heel wat kennis vergaard, en  ervaring opgedaan. Omdat ik daarnaast niks liever doe dan mensen motiveren, enthousiasmeren en begeleiden, heb ik beslist om de volgende stap te zetten: ik wil vanaf 1 oktober aan de slag gaan als coach voor triatleten en duatleten. Een nieuw avontuur,  waar ik met veel goesting aan begin. Geen voorgekauwde trainingsschema's, maar coaching en begeleiding op maat van de individuele atleet. Spread the news, en ben je zelf geïnteresseerd of ken je geïnteresseerden, geef maar een seintje (christophe.scheire@telenet.be).

Maar nu ... ga ik een beetje rusten. Want volgende week BK. First things first. Train ze, en misschien tot volgende week in Deinze. Ciao!

Christophe