Soit, plots is de kogel door de kerk, en is de inschrijving gebeurd: volgend jaar op 1 juli ga ik terug het gevecht aan met de full distance. Niet Noorwegen (dat was een kanshebber), niet Oostenrijk (ook op 1 juli maar uitverkocht), niet Lanzarote (uitstel is geen afstel). Nee, na 4 Ironman-wedstrijden, kies ik nu voor de concurrenten van Challenge, en ga ik in Duitsland deelnemen aan de legendarische Challenge Roth wedstrijd. Als je wil weten, hoe legendarisch: wel, hij was vandaag alweer op minder dan 5 minuten volzet!
Na 2008, 2011, 2013 en 2014 probeer ik dus een vijfde full distance medaille in de wacht te slepen. En aangezien ik in Frankfurt een PR bereikte van 10u03min, kan ik toch niet anders dan de lat terug hoog te leggen, en te proberen om voor een magische sub10 te gaan? Wie niet waagt, niet wint.
Een impressie? Dit is de Solarberg op het fietsparcours:
OH MY GOD!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten