week 46: zelfvertrouwen getankt

Dit was hem dan, de laatste volle trainingsweek voor de grote Alpen-uitdaging. En als ik er op terugkijk, dan kan ik alleen maar vaststellen dat ik er veel zelfvertrouwen uit gehaald heb.
Elke training is belangrijk, maar specifiek voor de wedstrijd die op komst is, waren er 4 key workout days in deze week: dinsdag, donderdag, zaterdag en zondag.

Even overlopen:

- op dinsdag een eerste van veel race tempo inspanningen in het lopen. Deze was er één van 15 km waarin ik 7 km aan race pace liep (4:10 - 4:20 per km), om dan de training af te sluiten met 5 heuvelinspanningen aan een iets sneller tempo.
- op donderdag stond een brick training gepland: eerst 84 km gereden met Moutassem, een Syrische triatleet die nu in Gent verblijft, en die blijkbaar 4 jaar geleden Aziatisch kampioen was bij de min 18 jarigen. Ja, die gast kan een stukske fietsen hoor. Ik reed echt goed, maar op Ladeuze moest ik hem toch een paar meters laten gaan. Na de fietstraining heb ik direct de schoenen aangedaan en 8 km gelopen aan gemiddeld tempo 4:11 km/u. Tweede bevestiging van de goede lopersbenen.
- op zaterdag had ik eindelijk ook een goede fietsdag. 121 km gereden op een vlak parcours maar met 3 stevige tempoblokken erin: één van 10 km, één van 6,5 km en één van 15 km. Enkel in de laatste blok mocht ik boven de overslagpols gaan. Het was genieten, ik had superbenen en voelde iets terugkomen van de supervorm die ik op de fiets in mei en begin juni duidelijk had. Ik heb het gevoel dat ik op tijd weer ga kunnen pieken voor Alpe d'Huez, maar het zal millimeterwerk worden om de tapering juist af te stellen.
- op zondag stond de allerlaatste echt lange looptraining op het programma, en ik liep voor de 3e keer deze week moeiteloos race pace blokken: eentje van 8 km en eentje van 6 km in een duurloop van 20,45 km. Als je dan thuiskomt met een moyenne van 4:23 per km, dan kan je enkel tevreden grijnzen (en snel - heel snel - die recovery shake binnenwerken).

Dat ik tussendoor ook 2 redelijk goede zwemtrainingen deed, was ook meegenomen. Kortom, een goede week.

Maar nu: de tapering, of ook wel het afbouwen van de trainingen naar de wedstrijd toe om te kunnen pieken op de wedstrijd. Voor een volledige Ironman is voor mij 10 dagen de ideale tapering-termijn, voor een halve is dat 5 à 6 dagen. Maar Alpe d'Huez... ja da's geen volledige want geen marathon op het einde. Maar da's ook meer dan een halve, want 120 km met 3500 of 4000 hoogtemeters, dat is heel lang op de fiets zitten. Anderzijds voor een Ironman moet je taperen na trainingsweken van ongeveer 20 uren, nu gaat het om trainingsweken van 12 à 13 uur. Ik voel me vermoeid, maar zit niet op mijn tandvlees, dat is een teken dat er nog een paar trainingsdagen bij kunnen, maar ook niet veel meer. Dus ik neem de tussenoptie: de echt lange trainingen (fietsen boven de 100 km, lopen boven de 15 km), daar stop ik mee. Maar ik bouw dinsdag en donderdag nog 2 key trainingen in: dinsdag nog wat klimmen met de fiets en direct daarna een heel korte looptraining om de overgang fietsen/lopen te trainen. Als ik dat nog goed verteer steek ik er donderdag nog een looptraining van 14 km in. Maar donderdag is de allerlaatste dag waarop ik nog druk zet op mijn lijf. Daarna is enkel actieve recuperatie nog toegestaan. Ik kijk er naar uit, naar Alpe d'Huez, 't is eens iets anders.