Maar soit, nog niet denken aan Gerardmer - we zijn in de laatste voorbereiding naar de grote wedstrijd van dit jaar, dé A-race: triatlon d'Alpe d'Huez. Naar die doodsmak van Chris Porte kijken gisteren voelde plots wel wat ongemakkelijk, moet ik toegeven. Maar als het droog is, ben ik een goeie daler. En wij rijden in triatlon ook niet met doodsverachting met 7 op een rijtje aan 75 km/u een gevaarlijke natte afdaling natuurlijk. Al zag ik gisteren de beelden van Sebastien Kienle in Frankfurt, die op een bepaald moment op een weliswaar kaarsrechte lange afdaling zonder ravijnen, 90 km/u haalde. Ik herinner me dat toen ik in 2008 voor de eerste keer een Ironman uitliep, in datzelfde Frankfurt, Chris Mc Cormack een onwaarschijnlijke prestatie neerzette met een eindtijd van 7:59:55. Gisteren had Kienle 18 minuten minder nodig (7:41:42) voor krak dezelfde afstand in dat zelfde Frankfurt (oh ja, 't was ook nog eens heet gisteren in Frankfurt). Waar gaat dat toch heen met deze sport? Onwaarschijnlijk.
Wat heb ik deze week gedaan?
1. ik heb eerst 4 dagen recuperatietrainingen uitgevoerd
2. in die 4 dagen heb ik vier keer core stability gedaan. Wat aan de body werken. Ik doe nu ook kortere sessies. Dat geeft meer ruimte voor regelmaat in mijn core stability inspanningen.
3. ik heb op de laatste van die 4 dagen ook een lactaattest op de fiets gedaan, die me leerde dat ik 230 watt moet trappen alvorens ik mijn koolhydraatverbranding moet beginnen aanspreken, en niet meer hoofdzakelijk kan rekenen op vetverbranding. Dat is heel goed, in december was dat nog 206 watt. Mijn overslagwattage ligt ergens rond de 270-275 (in december was dat 260 watt). Ook dat is niet slecht (al zink je in de grond als er op Vive le Vélo gegoocheld wordt met die wattages van boven de 400 watt), maar ik heb wel het gevoel dat ik daar nog wat marge heb. Nog een paar trainingen tegen die grens aan, kunnen zeker nog dat kleine procentje verschil maken.
4. Ik heb op vrijdag de laatste trainingsblok op gang getrokken met een echte 'no pain no gain' training gedaan. 21,15 km gelopen, met daarin 2 keer 6 km @ race pace (4:15-4:20) en ook 1 keer 1 km onder de 4:00. Normaal moet dit een haalbare kaart zijn, maar het was heet, er stond veel wind... en mijn hartslag ging dan ook als gek de lucht in. Ik besloot me toch aan mijn tempoplan te houden, en dat werd dus een moordend zware training in de rode regionen van de hartslagzones. Ik kwam thuis en was compleet choco.
5. Op zaterdag heb ik dan een belabberde open water zwemtraining gedaan zonder wetsuit. Het is nochtans gegarandeerd met wetsuit in de Alpen, maar op de Blaarmeersen was het echt te warm om die wetsuit aan te trekken.
6. Zondag heb ik dan samen met Arvid, die ook deelneemt in Alpe d'Huez, nog een klimtraining op de fiets gedaan. Iets minder dan de voorziene 120 km, maar wel meer hoogtemeters. Na de 3 lange lopers in de Vlaamse Ardennen en de achterkant van de Koppenberg, hebben we niet verder gereden op het vlakke zoals voorzien. We zijn vanuit Oudenaarde nog eens het parcours van de triatlon van Vlaanderen opgereden, die die namiddag zou gereden worden. Maar jongens toch, welke sadist heeft dat parcours uitgestippeld? Zeer steile zware klimmetjes, af en toe kasseien, en vooral ... scherpe afdalingen met meermaals midden in de afdaling een afslag van minstens 90 graden. Als je daar geen parcoursverkenning gedaan hebt, hang je mogelijks ergens in de prikkeldraad tijdens de wedstrijd.
7. En, ik ben aan het vermageren. Ik dook onder de 72, en hoop tegen 27 juli ergens rond de 71 te hangen. Geen extra gewicht meesleuren op de cols is prioritair nu.
8. Eén van de middelen daartoe is een complete alcoholstop, die ik heb ingezet op zaterdag 8 juli en die dus zal duren tot na de wedstrijd op 27 juli. 20 dagen zero promille. De Gentse Feesten kunnen mij dus gestolen worden dit jaar.
Allez roulez!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten