week 51: pacing issues

Na de 2 lange en pittige fietstrainingen lag deze week de focus op looptempo's.

Van de 36 km die ik deze week gelopen heb, waren er 24 voorzien aan race pace, dat wil zeggen tussen 4:15 en 4:20 per km. Af en toe mag daar eens een kilometerke tussen zitten tussen 4:10 en 4:15, dat is geen doodzonde, maar niet teveel liefst. Wel dat is me niet gelukt. Ik heb ze allemaal ..... te snel gelopen.

Een overzicht:

• dinsdag een duurloop van 19 km, met daarin 2 race pace blokken van 7 km (gelopen aan 4:12) en 4 km (gelopen aan 4:10)
• vrijdag een tempoduurloop van 12 km met als middenblok een race pace blok van 8 km (gelopen aan 4:11)
• zaterdag zou het me wel lukken, dacht ik: moe van de vrijdagloop en voorafgegaan door een 70 km bike ride zou ik wel braafkes tussen 4:15 en 4:20 lopen. Na het fietsen met zeikenatte kousen (in een fikse regenbui gezeten op de fiets - awoert buienradar : )  ) in mijn loopschoenen geschoven en 5 km gelopen aan race pace, nou ja .... 4:08

Mijn temporegelaar staat dus niet echt op punt. En ik heb geen goesting om tijdens het lopen continu te lopen kijken op mijn horloge.
Maar anderzijds is het op die manier niet moeilijk natuurlijk dat ik af en toe bekaf in mijn bed kruip. Dinsdag zelfs overdag. Terwijl mijn ex-dorpsgenoten zich een delirium heisten op Heusdenkoers lag ik te pitten in bed. Helemaal choco van mijn lange duurloop.

Maar als ik dit binnen 2 weken in Gerardmer probeer op de afsluitende halve marathon, speel ik een spelletje Russische roulette, vrees ik. Dan ga ik een klop van jewelste krijgen. Ik zal daar dus echt wat plichtsbewuster moeten zijn. "4:15 en 4:20, Christophe, daartussen mik je. En je probeert daar zo lang mogelijk te blijven hangen". "Ja maar 4:10 lopen is veel leuker.....". "Etututututu, geen commentaar, en luisteren, beste kerel."
(Yep, ik ben op deze blog dus gesprekken met mezelf aan het voeren. K13 lijkt me niet meer veraf te zijn.)

De fietskilometers heb ik deze week wat beperkt, want de vermoeidheid begint echt door te wegen. Mijn kinesist wist me bovendien te melden dat 52 à 53 weken niet echt 'een seizoen' kan genoemd worden. Het schijnt dat ze dat 'een jaar' noemen. En daar komt hij nu mee af. 😜

Soit, morgen zondag vind je me achter de bar op de Mr T wedstrijd aan de Watersportbaan. Geen training dus morgen, maar een ganse dag pintjes tappen. En dan .... nog 5 trainingsdagen. De vijf laatste jawel. En nog anderhalve kilo gewicht verliezen op 2 weken tijd. Wat een hobby hé? En toch.... still loving it!