Yep, dit zijn de 2 weken waarin ik opnieuw dat gevoel kreeg: we zijn terug triatleet. Even een extract uit het leven van een triatleet? Je staat 's morgens op voor er ook maar iemand van je gezin überhaupt denkt aan opstaan ("7u? in de kerstvakantie? Zoooot!!") , ligt al in het koude water voor een zwemtraining terwijl de meesten de zin van deze dag nog proberen te zoeken in de bodem van hun koffietas. Je komt terug thuis voor een ontbijt waar je al 20 minuten aan denkt op weg naar huis omdat je écht honger hebt, je kruipt achter je bureau om te werken maar in je namiddagpauze vlieg je met je loopschoenen aan terug de deur uit voor een intervaltraining ("ok het is koud, het is ook miezerig, maar hey kon toch slechter"). En als je dan thuiskomt grijp je nog snel naar je dumbbells om een paar nog niet gebruikte spieren kort wat bij te trainen. Je neemt snel een douche, en analyseert op Garmin Connect je trainingen van die dag. Dan besef je plots dat je nog redelijk wat werkachterstand hebt, en die haal je 's avonds helemaal in. Want morgen ..... trainen!
Yeah, that feeling. Je bent eigenlijk krankzinnig, collocatie dringt zich op, maar ..... geen mens die dat merkt, want jij noemt het al jaren je favoriete hobby. 😆
Week 13 beschreef ik vorige week al uitgebreid, hier is week 14 (de maandag is er af gevallen, maar je mist niks - buiten een fikse ochtendwandeling heb ik niks gedaan die dag):
High light deze week is wat mij betreft het fietsen. Eerst en vooral omdat ik op woensdag en donderdag twee sweet spot trainingen na elkaar vlot verteerde. Vorige week was die ene sweet spot training nog te lastig. Maar ook omdat ik op zaterdag 93 km bolde op mijn eentje, en die afstand geen enkel probleem leek. Uithouding en krachtuithouding, de twee belangrijkste succesfactoren voor het fietsen op de lange afstand.
In het zwemmen blijf ik aan mijn techniek sleutelen. Door zo te focussen op techniek word ik nu - op korte termijn - niet sneller. Zelfs een beetje trager. Maar ik maak er tot eind februari toch mijn belangrijkste focus van - daarna heb ik 4 maanden om vanuit een betere techniek aan uithouding en snelheid te kunnen werken. Een gok? ja. Maar een berekende gok: ik ben in goede handen bij zwemcoach Frederic en ben ervan overtuigd dat hij mij op de rails krijgt met mijn techniek. En dat betekent nu nog veel wroeten en vloeken.
Jammer genoeg breekt er nu een periode van 5 dagen recup aan. Jammer genoeg, zeg ik, omdat ik heel veel goesting heb om door te doen. Maar een ouwe vos moet ge geen streken leren. Ik weet maar al te goed dat ik niet alle dagen achter de konijnen kan blijven jagen. Daar wordt ik alleen maar uitgeput van. Dus een beetje kalmpjes aan nu, en misschien dat ik daarna wel een haas vang. (Wat voor een kronkel is dit nu weer? Kunnen jullie nog volgen? Of denken jullie allemaal in koor: Colloceren die Christophe!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten