Road to Roth week 17: no free lunch

Ik gebruik de oude zegswijze 'there ain't no such thing as a free lunch' hier een beetje naar eigen goeddunken. Eigenlijk gaat dat gezegde over wat we in de economische wetenschap de oppportuniteitskosten noemen, of ook wel 'kiezen is verliezen', of ook wel de goeie ouwe Johan Cruyff-spreuk 'elk voordeel heb z'n nadeel'.
Ik gebruik ze hier dus om te zeggen dat wie in de zomer een goeie full distance triatlon wil afwerken, zich niet kan permitteren om in de winter de kantjes er af te lopen. Dus wie onder het zonnetje wil schitteren, moet in de kou willen afzien.

"Ja jongens, 't zal gaan zeker, Scheire, met uwen uitleg. Toon die trainingen maar eens", zullen jullie beginnen denken. Awel, hier zijn ze.

Best trots op deze trainingsweek, moet ik zeggen. 14 trainingen goed voor 14 uur. Eén zwemtraining laten schieten op zondag, da's het enige minpuntje.

Maar zoals Nick Cave zingt in het schitterende Jubilee Street (yep 't is er eentje met veel citaten deze week): "You oughtta practice what you preach." Vorige week gaf ik nog een pleidooi voor veel fietstrainingen, wel deze week heb ik vijf dagen op de fiets gezeten. Vooral de sweet spot training van dinsdag en de lange rit van zaterdag waren pittig. Die van dinsdag  met 3 * 15 min net onder de overslagzone. En die van zaterdag was niet alleen lang. Er zat ook van alles in: rustig pedaleren (Z1), gewoon extensief rondrijden (Z2), gecontroleerd goed doorrijden (Z3) en een pittige intensieve blok beukend tegen een hevige zuidwester langs het kanaal zonder enige beschutting (Z4).
Dan zie je na de training dit soort profiel uit je computer rollen

Eentje om in te kaderen, zou ik zo zeggen.

In het zwemmen voel ik een doorbraak komen. De technische oefeningen die nu gericht zijn op de insteek en het gecontroleerd aanvallen van het water, beginnen hun vruchten af te werpen. Mijn stijl verandert zienderogen, en ik krijg hierdoor plots makkelijker de vorige technische zaken ingewerkt in mijn zwemslag: zijdelingse vormspanning, voorste arm in steun houden, ademen in het golfdal, kicken uit de heupen, .... Volgende week ga ik hier verder op inzetten, want er is een recupweekje op komst, en dan zou ik toch minstens 3 keer in het zwembad moeten liggen.

Een recupweekje, zeg ik, maar 't gaat eigenlijk om 5 dagen. Volume en intensiteit uit de trainingen halen, en vooral de benen laten rusten. Het was deze week vooral een fietsweek met 255 kilometers, maar ook de drie looptrainingen van deze week hebben me wel vermoeid omdat ze lichtjes intensiever waren: de eerste keer dit seizoen heuvelsprints op maandag, en dan 2 duurtrainingen boven de 13 km/u op donderdag en zondag.
Langs Vlaamse wegen zal je me dus de volgende 5 dagen niet veel tegenkomen, in het zwembad daarentegen .....
Ciao ....