Na het zeer mooie resultaat op het EK duatlon vorige week, stond er deze week een recuperatieweek op het programma. De eerste 2 dagen genoot ik met mijn gezin van de lente in de mooie stad Maastricht, en stond er naast een gezinsfietstochtje met Nederlandse damesfietsen geen swim, bike of run op het programma.
Daarna heb ik elke dag 1 training gedaan. Quasi alles super rustig, geen geweldige dingen.
Op woensdag op de fiets merkte ik nauwelijks iets van het EK. Ik had de indruk goed gerecupereerd te zijn. Maar de looptraining op donderdag toonde snel aan dat dat redelijk bedrieglijk was: vanaf de eerste meter tot de laatste deden mijn benen pijn. Auw auw! Vrijdag dan nog eens een rampzalige zwemtraining zonder fut, en de barometer stond alweer een stukje lager dan vorige zondag. Het leven van een atleet gaat met ups en downs.
Het voorbije weekend ging het al wat beter. Zaterdag een fietstraining samen met Chris, die ik aan het klaarstomen ben voor ons Bikerzz weekend. Zondag een extensieve duurloop aan 13 km/u.
Kortom, ik denk dat ik terug klaar ben voor een trainingsblok van 17 dagen. Daarna opnieuw 3 dagen rustig aan, want op zondag 10 mei staat de volgende wedstrijd op de agenda: het Belgisch Kampioenschap LD duatlon in ... jawel... Luxemburg.
We vliegen er terug in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten