halfleeg of halfvol

Gans deze week zal een blanco trainingsweek worden. De koorts is nu eindelijk weg, maar de griep is zeker nog niet uit het lijf. Heel heel weinig fut. Na een simpele taak in het huishouden moet ik al terug naar de zetel om wat uit te rusten. "'t Moet een raar gevoel zijn voor een triatleet" zei mijn wel zeer empathische huisarts gisteren. Dat klopt inderdaad.

Maar 't is dus gewoon zo'n griep waar je dus echt een week perte totale van bent. Soit, ik blijf er relatief rustig bij. En dat heeft veel te maken met een groter gevaar dat boven mijn seizoen gehangen heeft. Er was immers even de schrik dat ik nog een ander virus opgelopen had : gordelroos, misschien beter bekend als zona. Dat zou me sowieso weken langs de kant gezet hebben, en dan kon ik helemaal van voren af aan herbeginnen.
Maar het is dus geen zona. Ik slaakte een grote zucht van opluchting, toen ik dat hoorde.

Het enige wat ik nu kan en moet doen, is rusten en wachten tot ik terug gezond ben.