zelfvertrouwen tanken in de Vogezen

Vrijdag vertrokken met 7 vrienden naar de Vogezen. David en ik vast van plan veel kilometers te bollen. Ook de anderen waren van plan te fietsen.
Het weer was niet echt wat we er van gehoopt hadden. Op vrijdag was het echt koud en werden we overvallen door een keiharde hagelbui. Op zaterdagvoormiddag zijn David en ik tegen de middag al bibberend van de kou (rond het vriespunt) terug naar ons verblijf gereden (met een off road afdaling dedzuje), om daarna terug opgewarmd nog een namiddagrit te rijden.
Zondag was het eindelijk mooi weer en konden we onze koninginnerit rijden naar de Route des Crètes.

Al jaren moet ik me neerleggen bij het meesterschap op de fiets van David. Een sterke coureur met 20 jaar ervaring. Hij is altijd beter geweest dan mij op de fiets. Maar wat in de Vogezen gebeurde heeft me verbaasd. Ik wist dat ik goed bezig was op de fiets, maar dat ik er David (en plein forme naar eigen zeggen) losweg zou afrijden op Col de Trois Epis, Petit Ballon (4 minuten!) en op de Col de Platzerwasel had ik nooit kunnen dromen. Ik had goede benen, en behalve op de Col de Trois Epis was ik eigenlijk niet aan het rijden om hem er af te rijden. Ik reed gewoon op mijn tempo naar boven, en dat ging uitzonderlijk goed. Ik heb er al spijt van dat er in Frankfurt zo weinig hoogtemeters zijn. : )


VRIJDAG 1:50:00; 40,2 km; 751 hoogtemeters
ZATERDAG 4:54:00; 107,55 km; 2086 hoogtemeters
ZONDAG 4:46:00; 115 km; 2342 hoogtemeters

Op maandag terug naar huis gereden. Start van een relatieve recuperatieperiode. Maar zelfvertrouwen te koop nu.