in the mud

Vandaag een wedstrijd als fun ertussendoor. De winterduathlon in Wachtebeke : 5 km run - 30 km MTB - 5 km run. Leutig zo'n wedstrijd die er niet toe doet. Geen zenuwen, geen gedoe, gisterenavond nog een Vedett uit de frigo gehaald.  : )

Wel heel leuk dat David er terug bij was. Dat zou weer voor een pittig wedstrijdje in de wedstrijd zorgen. En ook Pieter-Jan was er bij. Toen ik met hem het loopparcours ging verkennen en ging warm lopen, was het ons al snel duidelijk: het zou slechts 500m duren en iedereen zou al zeiknatte voeten hebben. Er lag een onontwijkbare diepe plas over het ganse parcours.

RUN1 0:19:20; 5 km; 15,8 km/u; gem HSL 166; max HSL 173

Amai ik stond slecht geplaatst bij de start. Zowat op de 4e rij en ietwat ingesloten. Ik schat dat ik als 50e door de eerste bocht ging. Maar ik herstelde me snel en schoof vlot naar voren. Na 5 km kwam ik als 21e in de wisselzone (wist de speaker te vertellen). In die 5 km was ik wel serieus in het rood gegaan. Zeer pittige start.

MTB 1:22; 30,75 km; 22,4 km/u; gem hSL 158; max HSL 172

Na de eerste wiselzone de MTB op. Die machine stond al een tijdje stof te vangen thuis. De laatste keer dat ik er op gereden had, was toen ik naar Pukkelpop ging en de wagen 5 km van het festivalterrein had gezet. Tja.... 't Is dan ook een veel te zware tanker die MTB van mij. 400 euro heeft dat spel ooit gekost, een koopje zeker als je de prijs per kg berekent. : )

Op de MTB merkte ik dat ik bij het lopen en klein beetje te diep gegaan was. Maar gelukkig waren de eerste 2 km zeer berijdbaar. Maar dat was ijdele hoop. Wat we daarna voor de wielen geschoven kregen, was een heel zwaar modderparcours. Ik had geen enkele parcourskennis, zat in de eerste ronde bij zowat elke modderstrook aan de verkeerde kant, moest dus telkens van de fiets om dan nog een paar extra kilo's mee te sleuren, vastgeklit aan mijn schoenen. Bij de laatste modderstrook van de eerste ronde zette ik zelfs een stevige smak met gans mijn rechterflank en mijn 'mule' in een modderplas. Leuk! : )
Ondertussen was ik al gepasseerd door zowat 30 uitgekookte mountainbikers. Die gasten hadden blijkbaar na Pukkelpop wel al op hun MTB gezeten. : )

Ondertussen begon ik te vrezen dat David mij wel heel snel zou inhalen. MTB'en is echt zijn ding.

Maar vanaf ronde 2 ging alles veel vlotter. Ik had het volledige parcours goed in mijn hoofd geprent, en wist nu bij elke strook waar ik moest terugschakelen en welke kant van de modderweg het best berijdbaar was. Ik begon mijn 2e adem te vinden. Het werd terug fun! Want ik moet eerlijk zijn, in die eerste ronde had ik toch wel wat gevloekt en gefoeterd. Links van de wegel vastrijden in de modder en rechts een peloton van 10 man zien passeren : not my idea of having fun. : )

Ondertussen nog altijd geen teken van leven van David. Amai, ik was precies toch wel goed aan het rijden. De derde ronde was pas echt genieten! IK begon te merken dat David mij niet zou inhalen, en ik had het parcours nu volledig onder de knie.

Aangekomen in de wisselzone was van schoenen veranderen niet echt simpel. Mijn MTB schoenen zaten verstopt in een klomp modder. Een wonder dat de sluiting nog loste.

RUN2 0:21:16; 5 km; 13,9 km/u; gem hSL 163; max HSL 171

Terug het veld in voor nog eens 5 km lopen. Jawadde! Ik kwam wel in een degelijk tempo maar de benen waren zeer vermoeid van het modderworstelen met de MTB. Na 2 kilometers begonnen er echt krampen op te komen in mijn bovenbenen. Maar door één versnelling lager te schakelen, kon ik een echte krampscheut vermijden. 13,9 km/u in deze omstandigheden, dat was niet slecht.
Ik slaagde er nog in om 15 atleten in te halen in die 5 km.

Na 2 uur 05 minuten kwam ik aan de finish. Geen idee hoeveelste ik geëindigd ben. Maar wel tevreden dat ik eens diep gegaan ben. Twee uur in het rood. Fwwwwwu.

David kwam ongeveer 5 à 7 minuten later aan de finish, Pieter-Jan klokte af op 2u15.

Modder, zweet en snot - zo kan een zondag er ook uitzien.

Morgen zal de uitslag wel online staan. Ik ben benieuwd. Een gokje : 45e?