Zoals ik aankondigde ben ik deze dagen rustige recuptrainingen aan het doen.
VRIJDAG
BIKE (woon-werk) 0:43:07; 18,8 km; 26,2 km/u; gem HSL 111; max HSL 146
CORE STABILITY 0:30:00
ZATERDAG
11u20 RUN 0:50:18; 10,2 km; 12,2 km/U; gem HSL 130; max HSL 131; max HSL 140
A walk in the park. De vogels floten. De lente was in 't land en ik zag een zeer mooie ijsvogel.
18u SWIM 1:08:15; 3500m
En dan plots in het water een ongelooflijk gevoel. Vandaag zou ik enkel trage blokken zwemmen - niks forceren: de blokken van 200 - 100 - 50 aan tempo 2:00; de blokken van 300, 400 en 500 tussen 2:00 en 2:05.
Wel, ik heb niks geforceerd, maar van in 't begin gebeurde er plots iets: ik had die catch beweging helemaal onder de knie. Man, dat voelde goed, ik kon zeer easy zwemmen en kwam toch vlot vooruit. Zo traag zwemmen als voorzien was eigenlijk bijna niet doenbaar. Dan had ik telkens in 't midden van 't bad efkes moeten watertrappelen. WAt een overwinning!! Yes!
Hier de werkelijk gezwommen tijden zonder ook maar een tijd na te streven en zonder iets te forceren.
2 * 200 (1:54; 1:55)
2 * 300 (1:55; 1:52)
5 * 100 (1:55; 1:50; 1:55; 1:57; 1:57)
2 * 400 (1:55 (met deel drafting); 2:00)
4 * 50 (1:50; 1:55; 1:54; 1:56)
1 * 500 (2:04)
1 * 400 (1:59 met deel drafting)
1 * 100 (2:04) pb + paddles easy out
Van puur contentement nog 500 meter toegevoegd aan mijn sessie. : )
Zou ik nu echt een doorbraak beet hebben in 't water? We zien wel of ik dit kan bevestigen de volgende weken. Maar wel een zeer mooie dag vandaag.
Gefeliciteerd met je catch-gevoel, dat super-gevoel als het helemaal klopt. Vasthouden he? ;-).
BeantwoordenVerwijderen