woon-werk = werk-werk

De week was nog zotter dan voorspeld. 't Is uiteindelijk een zestig-uren weekje geworden. Niet qua training maar qua werken. Dan kom je dus op het punt dat de creativiteit waar ik maandag nog over pochte helemaal verloren gaat.

De vorige 5 dagen (dinsdag - zaterdag) hebben dan ook allemaal hetzelfde eenvoudige patroon gekend : zeer vroeg opstaan - in den donker met de mountainbike naar het werk - dagje werken - 's avondfs met de mountainbike terug - thuis verder werken - slapen - zeer vroeg opstaan..... en weer hetzelfde liedje.

Kortom : 5 keer 16 à 18 km met de mountanibike gereden.

De allerdrukste periode is nu gepasseerd. Vanaf morgen heb ik weer tijd om normaal te trainen. Ik heb er zin in. Maar eerst eens goed slapen.