Winderig Kona of Lissewege?

Wat heb ik genoten van de Ironman Hawaïi zaterdagnacht. Omstreeks middernacht kwam ik thuis na een optreden van Vive la Fête in Gent, en nestelde ik me voor nog 3u30 in mijn zetel met de lap top om naar de live uitzending van het WK Ironman te kijken. Heerlijke TV! Met mijn mond open zitten kijken naar de bijna machinale precisie in de loopstijl van Van Lierde en Carfrae. Schitterend!
En dan die Luke Mc Kenzie; Kraken ergens in het midden van de marathon, maar na een paar kilometer herrijzen en geen krimp meer geven. Schitterende 2e plaats.

Craig Alexander (23e) zakte volledig door het ijs voor het 2e jaar op rij. Spijtig dat hij geen mooier afscheid kon versieren in Kona.
Ontgoochelend waren verder ook Dirk Bockel (DNF) en Eneko Llanos (11e). Laatsgenoemde was mijn topfavoriet voor de titel, maar kwam nooit echt in het stuk voor.

Sofie Goos deed haar best, maar meer dan een 20e plaats op dit niveau zit er voor haar op dat parcours met die bezetting niet in, vrees ik.

Zeer opvallend was wel Bart Aernouts, die alweer de snelste marathontijd van het hele veld liep en zo tijdens het lopen opschoof van de 26e naar de 8e plaats. Hou hem in de gaten voor de komende jaren. He's a coming man!

Na een vele korte nachtrust, stond ik om 8uur op omdat er een rit/babybezoek/feestje met de Bikerzzz naar Lissewege op het programma stond. Maar wat bleek : de hevige winden die er niet waren op Kona, waren overgevlogen naar het kleine België (bij wijze van tribute aan de overwinning van Frederik Van Lierde, veronderstel ik). Spijtig genoeg waren ze niet vergezeld van de bijhorende warmte, maar wel van een ongelooflijke 'drasj nasional'. De rit werd dan ook verstandig gecanceld, het babybezoekje en het feestje daarentegen. : )

Door het wegvallen van deze fietstraining, klokte ik deze week slechts af op 6u40m training. IK heb deze week precies meer gefeest dan getraind. Ai ai!