Ik was echt wel helemaal gerecupereerd, en kon dit weekend terug beginnen aan een trainingsblok (de voorlaatste bovendien). Mijn hart sprong als een jong veulen rond in mijn borstkas. Een uitgerust hart reageert onmiddellijk op trainingsprikkels en elke versnelling gaf dan ook direct hogere hartslagen. De benen voelden ook goed. Ik merkte echt dat ik terug kwaliteitstrainingen aankon.
ZATERDAG
Zaterdag had ik nog pech. Ik had een rit van 120 km voorzien, maar ik reed door een ijzer lans de dijk tussen Berlare en Dendermonde, achterband ontplofte en toen begon een resem tegenslagen (verkeerd bandje mee, repratiekit moet blijkbaar niet goed vastgezeten hebben achter mijn zadel en was ik 'en route' blijkbaar verloren. Enzoverder enzovoort.
Het werd dus een kortere rit van een goeie 70 km, maar wel met de intensieve stukken die voorzien waren : in plaats van 4 * 15 min INT heb ik nu 1 * 15, 1 * 12 en 1 * 30 min INT gereden.
BIKE 2:08:21; 71,15 km; 33,3 km/u; gem HSL 128; max HSL 156
ZONDAG
De 20 km van Brussel? Nee, veel te druk? Ik heb de 22 km van Heusden - Melle - Wetteren gelopen, helemaal in de rust langs de SChelde. Al moet ik zeggen, in mijn hoofd heb ik gans de tijd langs de Main in Frankfurt gelopen. Het dagdromen van de Ironman is echt wel begonnen.
RUN 1:41:42; 22,2 km; 13,1 km/u (tempo 4:34); gem HSL 143; max HSL 158
tempoduurloop zag er als volgt uit:
3 km warming up
6 km IM pace
2 km LEXT
8 km IM pace
1 km IM pace - 10 sec
2 km cooling down
Geen opmerkingen:
Een reactie posten